ช่วยอิบาย"การขอขมากรรมกับอธิฐานจิต"เป็นอย่างไรกัน?

สวัสดีค่ะ

คำว่าอธิษฐานนี้ คนไทยนำมาใช้กันอย่างผิดความหมายเดิม ในความหมายเดิม อธิษฐาน คือการตั้งจิตมั่นต่อสิ่งใดสิ่งหนึ่ง แล้วเพียรพยายามทำอย่างเต็มความสามารถ เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์นั้น เช่น ตั้งจิตมั่นว่าจะบรรลุธรรมให้ได้ แล้วเพียรศึกษา ปฏิบัติ จนกว่าจะบรรลุจริง

หรืออาจตั้งจิตมั่นว่าจะขวนขวายหาทรัพย์ด้วยสุจริตจนร่ำรวย อยู่ด้วยความสุข แล้วก็กระทำตามนั้น โดยมีการนำธรรมมาปฏิบัติให้สอดคล้องกับคำอธิษฐาน เช่น อุฏฐานสัมปทา (ขยันประกอบการงาน หมั่นตรวจสอบ สามารถจัดการการงานด้วยดี) อารักขสัมปทา (คุ้มครองทรัพย์ที่หามาได้) กัลยาณมิตตา (คบคนดีเป็นมิตร เอาเยี่ยงผู้ประกอบด้วยศีล สุตะ จาคะ ปัญญา) สมชีวิตา (เลี้ยงชีวิตพอเหมาะ ไม่ฟุ่มเฟือย)เป็นต้น

การอธิษฐาน จึงเหมือนกับการตั้งเป้าหมาย แล้วพยายามหาทางสู่เป้าหมายให้ได้ด้วยศักยภาพของมนุษย์ ตามความสามารถที่มี และสอดคล้องกับพื้นฐานความจริงในปัจจุบัน

ไม่ได้หมายถึงการหวังพึ่งสิ่งที่มองไม่เห็น อ้อนวอนต่อสิ่งที่มองไม่เห็นให้บันดาลสิ่งใดๆให้ โดยไม่ได้ทำอะไร หรือไม่สอดคล้องกับปัจจุบันธรรม การอธิษฐานในแง่นี้ จะเปรียบกับความหวังที่เลื่อนลอยก็อาจจะได้

ส่วนคำว่าขอขมากรรม ดิฉันยังไม่มีความรู้แน่ชัดค่ะ (แต่เข้าใจว่าเป็นการแสดงการขอโทษต่อผู้ที่ได้ล่วงเกินไป มีผลทางด้านจิตใจ แต่อาจมีผลทางด้านวิปากธรรมหรือไม่ก็ได้ ขึ้นอยู่กับความบริสุทธิ์ใจ และเจตนาว่าจะไม่ทำผิดซ้ำ และการดำเนินชีวิตตามมรรคมีองค์ 8 )

ขอสั้นๆละกันจ้ะ

ขอขมา คือ ขอโทษจากการที่เราทำสิ่งที่ผิด ไม่ว่าต่อสิ่งใดก็ตาม

อธิษฐาน คือ การตั้งมั่นด้วยแรงใจแห่งศรัทธา เพื่อยังประโยชน์สุขแด่ทุกสิ่งที่เราตั้งใจ

เวลารู้สึกว่า เราไปล่วงเกินใครอื่น ทางความคิด คำพูด หรือการกระทำ แล้วสำนึกในความผิดนั้น และตั้งใจจะพยายามมิให้ตัวเราล่วงเกินใครอื่นอีก ก็จะรวบรวมพลังความคิดค่ะ อธิษฐานกับตัวเองว่า สำนึกได้ ว่า สิ่งที่เราได้ทำลงไป(ทั้งคิด พูด หรือทำ) ไปล่วงเกินคนอื่นแล้ว ทำให้ผู้อื่นเป็นเช่นนั้น เช่นนี้แล้ว ทำให้ทุกข์เกิดขึ้น กับทั้งผู้นั้น ๆ และกับตนเอง ขอขมามา ณ ที่นี้ และตั้งจิตมั่น ว่าจะไม่ทำเช่นนั้นอีก

สรุปง่าย ๆ เมื่อสำนึกผิด ก็คือขอขมา ส่วนเมื่อเราตั้งสัจจะกับตัวเอง ว่าจะเปลี่ยนแปลงปรับปรุงตนเองให้ดีขึ้น คือการอธิษฐานจิตค่ะ

กรรมทั้งมวลเกิดจากจิต เมื่อจิตไม่บริสุทธิ์โพธิจิตก็บังเกิดขึ้นไม่ได้

การขอขมากรรมเป็นหนทางย้อนสู่จุดเริ่มต้นเพื่อประกอบและไม่ประกอบกรรม

ในพุทธศาสนาทุกนิกายมีวิธีการขอขมากรรมแตกต่างกันมากมาย การขอขมากรรมในบทปฏิบัติขององค์วัชรสัตโตนั้นถือว่าเป็นการขอขมากรรมขั้นสูงสุดเพื่อเข้าสู่พุทธภูมิ การปฏิบัติด้วยความศรัทธา สำนึกผิดและปณิธานไม่ผิดอีก อกุศลกรรมความไม่บริสุทธิ์ทั้งมวลจะถูกกำจัดออกไปจนหมดสิ้น .

การขอขมากรรมจึงเป็นวิธีหนึ่งในการลบล้างตราบาปที่ฝังลึกในจิตใจออกไป ตามหลัà¸��แล้ว มีอยู่ 3 วิธี คือ

1. การขอขมากรรมต่อผู้ถูกกระทำโดยตรง เมื่อเราทำผิดต่อผู้ใดแล้ว รีบขอโทษหรือขอขมากรรมต่อเขาโดยตรง ทำให้ผู้ถูกกระทำให้อภัยได้โดยง่าย แน่นอนที่สุด การขอขมานั้นต้องแสดงออกด้วยความจริงใจทั้ง 3 วิธี

2. การขอขมากรรมต่อหน้าฝูงชน หมายถึงการประกาศความผิดบาปของเราให้กับผู้คนได้รับรู้ไว้เพื่อเป็นบทเรียน หมายถึงความผิดพลาดที่เกิดขึ้นนี้ ผู้ฟังจะนำไปเป็นบทเรียนและจะไม่กระทำอีก

3. การขอขมากรรมต่อหน้าพระ (สิ่งศักดิ์สิทธิ์) การขอขมากรรมด้วยวิธีนี้ เป็นการอาศัยพุทธบารมีของสิ่งศักดิ์สิทธิ์นิรโทษกรรม

การอธิษฐานจิต คือ การตั้งสัจจาอธิษฐาน สัจจะคือความเป็นจริง อธิษฐานคือ ความตั้งใจ การกำหนดจิตให้แน่วแน่ว่าบัดนี้เราจะปฏิบัติกรรมฐาน หรือจะทำการฝึกสมาธิหรือฝึกจิต เรามีความตั้งใจที่จะทำจิตให้สงบระงับ

การอธิษฐานจิตนี้ เป็นสิ่งสำคัญมากขาดเสียมิได้ ถ้าไม่มีการอธิษฐานให้จิตกระชับไว้แต่แรกแล้ว จิตมักจะส่ายโลเลและสั่นคลอนไปได้ง่าย มักจะซ่านไปในเรื่องต่างๆ จะมีสัญญา ความจำได้ หมายรู้ในอดีต เข้ามาเกี่ยวข้อง หรือมีมโนภาพเข้ามาเกี่ยวข้อง จิตก็จะปรุงแต่งเพิ่มเติมไป จิตจะไม่สามารถเข้าสู่สมาธิในระดับลึกที่ทรงคุณประโยชน์ได้ ดังนั้นการอธิษฐานจิตด้วยการขอเบิกกุศลผลบุญที่เราทำไว้ดีแล้วในอดีต มาเป็นกระแสผลักดันให้บังเกิดความสำเร็จได้ ทั้งนี้ต้องอาศัยฐานพลังจากคุณพระศรีรัตนตรัยเป็นสื่อ หรือใช้เป็นเครื่องมือในการเบิกบุญมาใช้ในการลงทุนทำความดีดังกล่าวด้วย ซึ่งเป็นพลังอำนาจอย่างหนึ่ง ที่จิตสามารถกำหนดได้โดยตนเอง

การกำหนดอธิษฐานจิตจะมีพลังอำนาจเท่าใด ขึ้นอยู่กับสภาวะจิตในแต่ละคน แต่ละระดับ ซึ่งก็สามารถหนุนเนื่อง ให้เราเข้าสู่สภาวะจิตที่ลึกซึ้ง แล้วใช้จิตที่มั่นคงนั้นกำหนดอธิษฐานจิตกำชับให้ล้ำลึกมากยิ่งขึ้นได้

ปกติเรากำหนดให้จิตเป็นอย่างไร ก็มีโอกาสเป็นอย่างนั้นได้ เพียงแต่ใช้พลังอำนาจà¸��ะดับหนึ่งของจิตเท่านั้น เมื่อกำหนดจิตได้แล้ว พยายามรักษาสภาวะจิตไว้ให้ดี จนจิตมีความสมบูรณ์ตามการอธิษฐาน

การขอขมากรรม คือการที่ได้กระทำใดๆที่ไม่ถูกต้อง ทำลงไปแล้วเรียบร้อยไม่ถูกใจของอีกฝ่าย

และ ผู้กระทำผิดนั้นๆไปขอโทษ ขออภัย จากเขา...ผู้ที่อาจสิ้นลมหายใจไปแล้ว

อธิฐานจิต ก็ เป็นการอ้อนวอนขอ.. จากสิ่งที่ไม่มีตัวตนแต่เราเคารพบูชานั้นๆ

ว่า ขอให้เราเป็นอย่างนี้ เป็นอย่างนั้น ในสิ่งที่จะเกิดขึ้นข้างหน้านี้ ได้ไปในทางที่ดีงามฯลฯ

สองอย่างนี้ อาจใช้ร่วมกัน โดยไม่แยกกาลเวลาก็ได้ ( คือ ใช้กับ อดีต หรือ อนาคต ก็ได้)

เขาอธิบายตามหลักศาสนา(ที่ไม่ทราบผู้สอน)ซะละเอียดถี่ยิบ เลยละอายใจ

ไม่กล้าแสดงความคิดเห็นแต่ได้รู้ว่าคนไทยรู้จักศาสนากันเยอะก็ยี้มแป้นแล้ว

ผมขอขมากรรม ถ้าล่วงเกินใคร

ขออธิฐานจิต จะล่วงพ้นสู่อนัตตา

ไม่ทุกข์นะครับ