ถ้าเราตกปลามาทำอาหารกับซื้อในตลาด?

บาปอยู่กับคนทำ กรรมอยู่กับคนกิน

มันก็เหมือนกับค��ฆ่าเอง กับคนสั่งฆ่า ความหมายมันอันเดียวกัน

แต่จะคิดอะไรมากมาย ก็เขาเกิดมาเป็นอาหารของเราแล้ว

ถ้าไม่อยากบาปก็กินมังสวิรัติสิค่ะ

คำว่า บาป มันบอกปริมาณมากน้อยหรือ บาปก็คือบาปค่ะ

บาปคือความเศร้าหมองที่เกิดจากการกระทำ(ที่รู้สึกว่า)ผิด

บางคนคิดว่าฆ่าคน จึงจะบาป

บางคนคิดว่าฆ่าสัตว์ จึงจะบาป

บางคนคิดว่าบริโภคเนื้อสัตว์ ก็บาป

ความจริงของโลก คือสิ่งมีชีวิตล้วนเบียดเบียน และแก่งแย่งกันมาตั้งแต่มีเซลล์เดียวแล้ว

แม้แต่พืชที่เราเข้าใจว่าไม่มีวิญญาณ ก็มีพฤติกรรมทำนองเดียวกัน

ถ้าจะบาป ก็บาปตรงที่"คิดว่าบาป" เท่านั้นเอง

ตกปลามาทำอาหาร กินอิ่มแล้วลุกขึ้นทำงาน ทำตัวเป็นประโยชน์กับสังคมส่วนรวม บาปตรงไหน

ท่านพุทธทาสสอนว่า อาหารบริสุทธิ์ ไม่ใช่จะต้องเป็นอาหารอย่างนั้น อาหารอย่างนี้ อาหารบริสุทธิ์ คืออาหารที่ไม่ได้รับประทานด้วยความยึดติดถือมั่น คือกินเหมือนกินเนื้อลูกในทะเลทราย

ไม่ได้มาวัดมาตัดสินกันตรง"การกระทำ"นะ

ทุกสิ่งเป็นกระแสสายแห่งเหตุปัจจัย

เพราะสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี

เจตนาฆ่าที่เป็นบาป คือฆ่าเพราะต้องการประหัตประหาร แต่การตกปลา คือเจตนาหาเลี้ยงชีพ ไม่ใช่เจตนาไปเอาชีวิตอย่างไม่มีเหตุผล

ไม่น่าจะ " แตกต่างกัน " ค่ะ

คงจะ..........

" บาป "

พอ ๆ กันค่ะ

บาปอยู่ที่คนทำ กรรมอยู่ที่คนกิน

(หมายความว่าอะไรยังไม่รู้เลยนะ

แต่คำถามนี้มีคนถามกัน ตั้งแต่เด๊กๆ

และมีคนนิยมใช้ คำนี้ตอบมาตลอด)

แต่จากทรรศนะ ส่วนตัว

ถ้ากินอาหารเนื้อสัตว์โดยวิธีปรกติมนุษย์ทั่วไป

ไม่ได้คิดว่าบาปหรอกครับ

ถ้าคิดก็ต้องเลิกกิน แต่ถ้ากินอยู่ทั้งๆที่ตัวเองท่องว่าบาป

จะรู้สึกว่าตัวเอง กระแดะ ดัดจริต ลวงโลก หรือโกหกตัวเอง

ดิดว่าสัตว์สายตระกูลไพรเมท อันเป็นต้นตระกูลของเรา

ลงมาจากต้นไม้ หลายสิบล้านปีแล้ว คงไม่สามารถกลับขึ้นไปคืน

และกินเฉพาะผลไม้ไปได้อีกหรอก

ผมว่าสิ่งที่บาปกว่านี้ยังมีอีกมากมาย แต่ถ้าเป็นเรื่องที่คุณกล่าว ผมว่าอยู่ที่ความคิดของแต่ล่ะคนมากกว่า...อิอิ

ไม่ต่างกันหรอกท่านแต่ตกมาเองจะได้สดกว่าในตลาดเพราะยังดิ้นกระเด่วๆอยู่