คำสอนแบบไทยไทยที่คุณจำได้มีอะไรบ้าง?

คำสอนที่พ่อแม่ผมสอน ที่จำได้และติดเป็นนิสัย คือให้รู้จัดอดออม เก็บหอมออมริด โดยพ่อจะเอากระบอกไม้ไผ่มาทำกระปุกออกสินให้ พอโตหน่อยแม่ก็พาไปเปิดบัญชีเงินฝากธนาคารออมสินให้ แล้วผมกับพี่ๆน้องๆก็เดินไปฝากเงินที่ธนาคารทุกวันเสาร์ ครั้งละ 5 บาทบ้าง 10 บาทบ้าง ปัจจุบันผมก็เลยเป็นคนไม่ฟุ่มเฟือย

คำสอนที่ได้มาจากโรงเรียนมีเยอะ ส่วนใหญ่ได้จากนิทานหรือคำกลอนที่ต้องท่องพร้อมกันก่อนเลิกเรียน ที่จำได้ดีไม่รู้ว่าประทับใจอะไร คือเรื่องโคนันทวิศาล ที่สอนให้เราพูดดี ๆ เพราะ ๆ กับคนอื่น จำเรื่องนี้ได้ดี แต่... เวลาโกรธก็ลืมพูดดีๆเหมือนกัน หึหึ

( ส่วนเรื่อง "จดหมายจางวางหร่ำ" นั้น ผมก็จำชื่อเรื่องได้ แต่จำเนื้องเรื่องไม่ได้แล้วครับ ... แหะแหะ )

เอ่อ...มันเป็นคำอีสานอ่ะครับผมไม่รู้จะเขียนยังไงให้ออกเสียงถูกมันประมาณว่า

" ย๊าสิลั่ยลื่มถิ่มพ่งพั่นพีน่องเก๊า ย๊าละญาติพี่น่องไปย่องเพินวาดี" แปลเป็นไทยแล้ว

ความหมายได้ว่า อย่าได้ลืมญาติพี่น้อง อย่าทิ้งญาติพี่นิ้องของตัวเองแล้วไปยกย่อง

คนอื่นว่าเขาดีกว่าญาติของตัวเอง อ่ะครับ

อ่อนหวาน อ่อนโยน อ่อนน้อม

เอาใจเขามาใส่ใจเรา

กตัญญูรู้คุณคน

สวัสดีค่ะพี่ต้า

ที่จำและปฏิบัติมาคงเป็นเรื่องการเคารพผู้อาวุโสค่ะ

ให้เกียรติ์ซึ่งกันและกัน นอบน้อมถ่อมตน

สำหรับการเป็ลูกผู้หญิง ก็ การรักนวลสงวนตัวค่ะ

ที่พ่อ-แม่สอนมาและยังสามารถใช้ได้ในทุกยุคทุกสมัย

คำสอนพ่ออีกคำสอนที่สานำมาใช้คือ..

การเก็บออมค่ะ พ่อจะบอกว่า อาจมีคนสอนให้ทำมาหากิน แต่พ่อจะสอนว่าให้ทำมาหากินและหาเก็บนะลูก จะได้เหลือใช้

และอีกคำสอนค่ะ..คนเราถ้าโจรปล้น ยังเหลือบ้าน ถ้าไฟไหม้ยังเหลือที่ไว้ทำมาหากิน แต่ถ้าเล่นการพนัน จะไม่เหลือแม้ชีวิตค่ะ

พี่ต้ารู้ทันซะแล้ว....ใช่วงนี้หรือเปล่าคะhttp://www.youtube.com/watch?v=kX5qZUJpaR4&feature...

1 .ความวัวไม่ทันหาย ความควายเข้ามาแทรก

2 .จ้ำจี้จ้ำไช จับแพะชนแกะ

3 . ใจปลาซิว

4 . ช้าเป็นการ นานเป็นคุณ

5 . ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้

6 . ชี้โพลงให้กระรอก

7 . เชื้อไม่ทิ้งแถว

8 . แช่งชักหักกระดูก

9 . ซื่อเหมือนแมวนอนหวด

10 . ดาบสองคม

11 . ดินพอกหางหมู

12 . ดีดลูกคิดรางแก้ว

13 . ดูช้างให้ดูหน้าหนาว ดูสาวให้ดูหน้าร้อน

14 . เด็ดดอกไม้ร่วมต้น

15 . ต่อหน้ามะพลับ ลับหลังตะโก

16 . ตาเป็นสับปะรด

17 . ตามใจปากลำบากท้อง

18 . ตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ

19 . ถลำล่องชักง่าย ถลำใจชักยาก

20 . ถอดเขี้ยวถอดเล็บ

21 . ถี่ลอดตาช้าง ห่างลอดตาเล็น

22 . เถียงคำไม่ตกฟาก

23 . ที่เท่าแมวดิ้นตาย

24 . นกน้อยทำรังแต่พอตัว

25 . นกรู้

26 . นกปีกหัก

27 . นกยูงย่อมมีแววที่หาง

28 . น้ำขุ่นไว้ข้างใน น้ำใสไว้ข้างนอก

29 . น้ำตาลใกล้มด

30 . น้ำตาเป็นเผาเต่า

31 . น่าเกลียดน่าชัง

32 . ร่วนเป็นไข่เค็ม

33 . เลือกนักมักได้แร่

34 . วันพระไม่ได้มีหนเดียว

35 . ศรศิลป์ไม่กินกัน

36 . หน้าเนื้อใจเสือ

37 . หวานเป็นลม ขมเป็นยา

38 . เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ

39 . อย่าเอาไม้สั้นไปรันขี้

************ ค่ะ*************

เรื่องมารยาท ในตอนเด็กจำๆได้ค่ะ เวลามี

ผู้ใหญ่มาที่บ้าน การยกมือไหว้เป็นสิ่งที่สำคัญเสมอ

เพราะถ้าไม่ไหว้ แม่ก็จะถามว่าสวัสดีหรือยัง เวลา

ผู้ใหญ่นั่งคุยกันจะเดินผ่านก็ไม่ใช่ทือหลังแข็ง เห็นหัวผู้ใหญ่

ก้มหัว ย่อเข่าเวลาเดินผ่าน ผู้ใหญ่หรือผู้อื่นพูดด้วยก็ให้ยิ้มแย้ม

อย่าทำหน้าเหง้าหน้างอ หน้าไม่รับแขก ไม่น่ารักเสียมารยาท

ที่แม่สอนก็คงอยากให้คนอื่นเอ็นดูเรา ประมาณนั้นค่ะ

รู้เขารู้เรา

น้ำนิ่งใหลลึก

ครอบครัวสอนให้...

ให้รู้จักช่วยเหลือตนเอง

ให้รู้จักหน้าที่

ให้มีวินัย

ให้รู้จักรอ

ให้มีน้ำใจ

ให้รู้จักสนุกกับชีวิต เต็มที่กับชีวิต...^-^

เห็นช้างขี้ อย่าขี้ตามช้าง

อย่ามองปากคนอื่นเวลาเขากิน

อย่ายืมจมูกคนอื่นหายใ��

ขอยกคำคนเมืองตำผรือ (คำที่ท่านพุทธทาสยกมาจากคำเรียกชาวนครศรีธรรมราช โดยปากชาวบางกอกบางคน เมื่อครั้งกระโน้น) ที่เคยเอ่ยกันเป็นธรรมดา คือ แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร

เป็นสิ่งที่ปฏิบัติได้ไม่ง่าย

ทุกวันนี้ ก็ยังทุรนทุราย เพราะทำไม่ได้

แง่มุมเช่นนี้ เชื่อว่า เป็นแง่มุมเฉพาะตัว ถ้าไม่ใช่ของไทย ก็น่าจะเป็นของชาวตะวันออก ที่ค่อนข้างตรงข้ามกับฝั่งตะวันตกอย่างชัดเจน ฝั่งโน้น ทุกอย่าง ใช้ชัยชนะเป็นตัวขับเคลื่อน ทำทุกอย่าง ด้วยเจตนามุ่งเอาชนะ

แต่ต้องยกย่องฝั่งตะวันออก ที่มองลึกไปกว่านั้น คือเน้นที่การมุ่งเอาชนะจิตใจตนเอง เอาชนะกิเลส เอาชนะ"ความอยากเอาชนะ" ยอมให้คนอื่นชนะ โดยฝึกความอดทนอดกลั้น ถ้าทำได้ ชนะใส เบาสบาย อิสระเหลือเกิน