ยุคเรา สมัยเรา ยังวุ่นวายขนาดนี้ แล้วต่อไป ลูกหลาน เขาจะอยู่กันอย่างไร?

ชอบคำถามนี้จังค่ะ เพราะส่วนตัวแล้วหลายครั้งที่พยายามคิดและบอกตัวเองให้คิดว่า"ธุระไม่ใช่-บ้านเมืองไม่ใช่ของเราคนเดียว"ดหมือนที่คุณว่าจริงๆ...มันรู้สึกว่าเสียงเราเสียงเดียวทำไมมันน้อยจัง....แล้วเมื่อไหร่มันจะแก้ไขระบบนี้ได้...เราปล่อยให้เสียงส่วนใหญ่ที่"ไม่รู้-เท่าทัน-เกมการเมือง"เข้ามาชี้ชะตาประเทศชาติ...แล้วเราต้องก้มหน้ารับผลที่มาจากเสียงส่วนใหญ่...ยอมรับว่า ดิฉันข้องใจ..เยี่ยงนี้หรือ-ประชาธิปไตย-เมื่อไหร่ประชาชนส่วนใหญ่จะเข้าใจจริงๆซะทีว่าคำๆนี้...-ใช้กันอย่างไร-

อย่างที่คุณภพว่าครับ ในเมื่อเราเรียนรู้จากความเจ็บปวด

แล้วเราจะย้อนรอยไปอีกทำไม ที่พูดมาก็ไม่ผิดครับ

ว่าแนวความคิดมันมี 2 ขั้วใหญ่ เน้น 2 ขัà¹��วใหญ่ อย่าเพิ่งเหมาว่า

มีแค่ 2ขั้วครับ เพราะสังคมในบ้านเรามีหลากหลายความคิด

ผมเชื่อว่ามีมากกว่า 2 ขั้วครับ ส่วนที่บอกว่าภาคใต้และคน กทม.

อย่าลืมนะครับ การเลือกตั้งครั้งมันก็ยังมีปัญหา เอาง่ายๆ แค่ใน กมท.

ที่เป็นพลิกล็อคจากโพลหลายๆสำนัก มันก็น่าแปลกปกติโพลส่วนใหญ่

ทั้งต่างจังหวัด ต่างประเทศเวลาเจาทำกันคลาดเคลื่อนไม่น่าเกิน 5 เปอร์เซ็น

แต่นี่มันมีอะไรที่น่าคิดว่าไหมครับ ส่วนคนภาคไหนใครจะฉลาดกว่ากันผมว่ามันทะแม่งๆ

ตัวผมเองเคยอยู่ กทม. ตั้งแต่ยังไม่มีรถไฟฟ้า อยู่เกือบ 10 ปี แล้วผมมาอยู่ ชลบุรี

แสดงว่าผมโง่ หรือฉลาด อันนี้น่าคิดครับ เพราะความรู้สึกนึกคิดมันไม่ได้ไปกับ

สถานที่ที่เราอยู่ เอาง่าย คนที่เคยอยู่ กทม. แล้วทำไมต้องดิ้นรนเพื่อไปอยู่ต่างจังหวัด

มีหลายเหตุผลครับ

1.หนีความแออัด ความเร่งรีบ

2.ความเอารัดเอาเปรียบ

เชื่อว่าส่วนใหญ่หนีเพราะข้อที่ 1 ซะมากกว่า ส่วนข้อ 2 ผมเจอเองกับตัวครับ

เราตกรถตกลา จะเดินไปถามทางบ้านใครซักคน มันยากนะครับ อาจจะเป็นเพราะ

เขาจะต้องเร่งรีบกับภารกิจประจำวันจนไม่มีเวลามาสนใจเรา หรือเพราะเมืองกรุง

มีอาชญากรรมเยอะยิ่งกว่ายุง ต่างกันอย่างสิ้นเชิงครับกับ ชาวบ้านต่างจังหวัด

หาน้ำหาท่ามาต้อนรับขับสู้ แถมมีการขับรถไปส่งให้ เห็นไหมมีอะไรต่างกันเยอะครับ

เรื่องของคนแต่ละภาคในความคิดผมก็อย่างผมว่ามา

ส่วนเหตุการณืที่ผู้ตั้งคำถามบอกว่ามันจะซ้ำรอยผมขอยกตัวกีฬาชกมวยมาเปรียบเทียบ

มีมุมน้ำเงินกับแดง ชกกันตามกติทุกอย่าง กองเชียร์ก็มีอยู่ข้างล่างเวที ต่างฝ่ายต่างเชียร์

กันไป พอจบการแข่งขัน กรรมทั้งสี่คนยกให้ฝ่ายแดงชนะอย่างเป็นเอกฉันท์

แต่กองเชียร์ฝ่ายน้ำเงินไม่ยอมครับ ถามว่าอะไรจะเกิดขึ้น ก็สงครามย่อยๆแน่นอนครับ

แล้วลองมองดูกับการเมืองบ้านเราตอนนี้ เล่นกันตามกติกาทุกอย่างแล้ว ถ้าผู้ตั้งคำถามบอกว่า

เหตุการณ์มันจะเหมือนเดิม เหมือนเดิมเพราะกองเชียร์ไม่ยอมซะงั้น แล้วเราจะมีกติกาไว้ทำไม

ถ้าไม่เล่นตามกติกากัน แล้วที่ผู้ตั้งคำถามกล่าวประโยคสุดท้ายว่า

"หากพวกเรายังนิ่งดูดาย คิดว่าธุระมิใช่ บ้านเมืองไม่ใช่ของเราคนเดียว มันก็จะสะสมทับถม

เป็นมรดกตกสู่ลูกหลานในวันข้างหน้าแล้วพวกเขาจะอยู่กันได้อย่างไร"

ก็เพราะพวกเราไม่นิ่งนอนใจไงละครับเราถึงได้ตัวแทนของพวกเรา

แล้วผมถามกลับแล้วกัน ว่าอะไรกันแน่ที่ทุกวันนี้มันเป็นมรดกตกทอดกัน ไม่ใช่เพราะ

กลุ่มการเมืองอนุรักษณ์ที่ใช้ระบอบเผด็จการเข้ามาช่วยบริหารบ้านเมือง ที่คุณต้องการหรือไม่อย่างไร

ตราบใดที่คนดีไม่มีเงินพอที่จะเอาอำนาจกลับมาได้ มันก็จะเป็นแบบนี้ตลอดไป จนกว่าชาติจะล่มสลายเหมือนอาเยนติน่า ที่แต่ก่อนก็เป็นประเทศที่เจริญรุ่งเรือง ถูกนักการเมืองฉ้อฉนจนกลายเป็นหนี้ล้นพ้นประเทศ

ความแตกต่าง เป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้เกิดการพัฒนา ยิ่งเรื่องพรรคการเมืองที่มีความแตกต่างกันยิ่งทำให้การบริหารบ้านเมืองมีประสิทธิภาพ รัฐบาลเก่งสร้างแนวทาง โครงการที่ล้ำเลิศในการพัฒนาประเทศ ฝ่ายค้านที่เก่ง จะมีวิธีการตรวจสอบ ประเมินผลได้ดี

คนชนบท ไม่ได้ห่างไกลข่าวสารเลย ถ้ามองดีๆ ขึ้นอยู่กับผู้ที่สนใจ ดิฉันอยู่ทุ่งนายังทำงานผ่านเนตได้คนบ้านนอกใช้แอร์การ์ดกลางทุ่ง เลี้ยงควายด้วย ซ้ำ ยังมีเวลาแลกเปลี่ยนความรู้ความเข้าใจกับผู้คน ชุมชนได้ดี เพราะเราทำงานที่เป็นงานของเราเอง เราเป็นนายเรา ไม่ได้อยู่ในสภาวะการที่เร่งรีบ บีบคั้น

ปีที่ผ่านมา โรงสีข้าวแถวๆบ้านประกันราคาข้าวเราสูงกว่ารัฐบาลซะอีก หากไม่ติดใจเรื่อง ถูกผิดแล้วล่ะก็ คนชนบทแทบไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะมาประท้วงในเมือง

เพราะพวกเขาเห็นแก่ลูกหลาน เขาไม่สามารถตอบคำถามลูกหลานได้ว่า " สิ่งที่เกิดขึ้น หมายความว่าอย่างไร แล้วกฏเกณฑ์ทั้งหลายที่เรียนมาในโรงเรียน จริงๆแล้ว มันไม่ใช่ ใช่หรือไม่ "

คุณลองตอบดูสิ โดยไม่ใช้ความคิดเห็นส่วนตัวตัดสินว่า ใครถูก ใครผิด ใครโง่ ใครฉลาด ถ้าคุณตอบได้คุณไม่ต้องห่วงลูกหลาน ที่สำคัญ

พวกเราทั้งหลาย ต้องให้เวลาแก่ลูกหลาน สั่งสอนเขา ให้เขารู้จัก แยกแยะ ถูกผิด ดี ชั่ว ประเทศเราก็จะพัฒนาก้าวหน้าเทียมนานาประเทศ

เพราะว่าเหตุการณ์ที่ราชประสงค์ยังสดใหม่ ยังอยู่ในใจคนกรุงเทพคะ...แต่ความยากลำบาก ข้าวของแพงผลผลิตการเกษตรตกต่ำ ก็เป็นปัญหาของคนชนบทก็แรงพอกัน ..ดิฉันว่าเสียงไม่ว่าจะจากภูมิภาคไหน ก็ต้องเลือกในสิ่งที่รองรับตนเองได้ พลังเสียงส่วนใหญ่เห็นอย่างนั้น ก็ต้องยอมรับคะ ส่วนขั้ว2ขั้ว มันจะยังมีตลอดแห่งการเป็นประชาธิปไตยคะ เพราะต้องมีผู้เห็นด้วยและไม่เห็นด้วย เป็นสมดุลอยู่แล้ว แต่สิ่งที่ไม่อยากให้เกิด คือเหตุการณ์ความแตกแยกที่รุนแรง แตกหัก มันอาจเป็นมรดกที่รุ่นพ่อแม่ ได้ทำพินัยกรรมส่งต่อยังลูกหลาน นอกเสียจากว่า คนรุ่นใหม่ จะมีอุดมการณ์ที่มองต่างจากต้นฉบับ...

จานรับสัญาณดาวเทียม แพร่กระจาย ไปทั่วทุกหัวระแหง ไหนจะวิทยุชุมชนอีก รวมถึงโลกไซเบอร์ด้วย

ข้อมูลข่าวสาร จึงแพร่กระจายไปทั่วไทยโดยเท่าเทียม ไม่ใช่ใกล้ชิดได้เฉพาะคนกรุงเทพฯ อีกต่อไปแล้ว

ด้วยเหตุนี้ ชัยชนะแบบถล่มทลายของพรรคเพื่อไทย จึงเกิดขึ้น

การรับรู้ข้อมูลข่าวสาร ของบ้านเมืองนี้ ไม่ได้ถูกจำกัดแล้ว ถึงแม้ที่ผ่านมาจะมีการพยายามไล่ปิดวิทยุชุมชน ปิดทีวีบางชà¹��อง หรือปิดเวปไซค์ จะด้วยเหตุผลสุดเห่ยใดใดก็ตาม

ปิดวันนี้ พรุงนี้มะรืนนี้ เขาก็เปิดใหม่ มันปิดกั้นไม่ได้อีกต่อไปแล้ว

ส่วนการที่พรรคประชาธิปัตย์ ได้รับ สส กทม มากกว่าพรรคอื่น มันเป็นเรื่องของปัจจัยหลายยยยยปัจจัย

ทุกคนต้องเรียนรู้จากความเจ็บปวดครับ ถ้ายังเดินซ้ำรอยเดิมก็ไม่จบสิ้น แต่ผมยังยืนยันในความคิดที่ว่าความขัดแย้งทางการเมืองเป็นคนละเรื่องกับชาติและแผ่นดินครับ หลายประเทศเกิดสงครามกลางเมืองแต่ก็คงชาติพันธ์ไว้ได้ คิดในแง่ร้ายสุดนะว่าถ้าทุกฝ่ายยังไม่สำนึกกันเสียทีก็ปล่อยให้สุดๆไปเลย อาจจะทำให้สำนึกก็เป็นได้

ยุคเรา สมัยเรา ยังวุ่นวายขนาดนี้ แล้วต่อไป ลูกหลาน เขาจะอยู่กันอย่าง เมื่อมองไม่เห็นหรือลาโลกที่เป็นอยู่แล้วจะกลัวไปใย ครับ

ไม่มีอะไรที่มนุษย์ทำไม่ได้ครับ แล้วก็ไม่มีอะไรที่ยั่งยืนอยู่ได้ตราบนานเท่านาน...ต้องà¸��ีวันที่ดับสลาย ยกเว้นความดีที่มีให้ผู้คนได้ระลึกและจดจำไปตลอด........งั้นบนพื้นฐานของความเป็นจริง การโค่นต้นไม้ที่มีอายุมานานนับหลายสิบปี บนอุปกรณ์พื้นฐานที่มี คุณรู้ไหมครับว่าเอาเฉพาะรากที่อยู่ภายใต้พื้นดิน มันมีมากมายขนาดไหน คงไม่ใช่เรื่องง่ายเลยก็ว่าได้ ทุกอย่างต้องใช้เวลาครับ(เปรียบเทียบให้ฟังน่ะครับ อย่าเอาเเมคโคมาอ้างอิงน่ะครับ ตรงนี้ถือว่าข้ามขั้นตอน ) ผมเชื่อว่าโดยพื้นฐานความเป็นจริงแล้วสังคมส่วนใหญ่นั้น ไม่มีใครอยากจะดิ้นรนมาทนลำบากแน่นอน ถ้าความเป็นอยู่เขาดีพอ ไม่อดอยาก ไม่เป็นหนี้เป็นสิ้น...มากมายครับ นี่คือเรื่องจริง ดั้งนั้นถ้าอยู่บนกติกาแล้ว อาจจะต้องใช้เวลาในการแก้ไข ปรับปรุงสักระยะ แล้วผมก็เชื่อว่าคนส่วนใหญ่นั้นรู้ดีว่าอะไรคือความจริง ที่มันสัมผัสได้จับต้องได้ ไม่จำเป็นต้องรูปหล่อคารมดี แฟนต้องสวยตลอดไป.......คนสมัยนี้เขาต่างจากคนรูมากมายครับ อิอิ

ผมว่าการเมือง2ขั๊วมีทั้งข้อดีข้อเสีย เพียงแต่ในยุคนี้ถือได้ว่าเป็นยุคแรกเริ่ม ลองผิดลองถูก เป็นเรื่องใหม่สำหรับปชช.ทั่วไป จนอาจก่อให้เกิดข้อขัดแย้งกันมากมาย แต่ถ้าการเมืองเป็นอย่างนี้ไปอีกซักระยะหนึ่ง ผมว่าข้อขัดแย้งคงไม่ก่อให้เกิดความแบ่งแยกรุนแรงเหมือนปัจจุบันนี้