จดหมายฉบับนี้ควรขึ้นต้นและลงท้ายว่าอย่างไรดี?

สืบเนื่องจากคำถามด้านล่าง ผมชอบแนวบุพการี จะพูดอย่างงี้อ่ะ

ขึ้นต้น .... ถึงไอ้คนพ่อแม่ไม่สั่งสอน หรือสั่งสอนแต่เอ็งไม่จำ ไอ้ลูกอัปรีย์ (เอางี้เลยนะ)

ชัยชนะของเธอจะมีค่าได้อย่างไร ถ้าคู่ต่อสู้มองไม่เห็นเธอ

เธอจะมีชัยชนะที่สมบูรณ์ได้อย่างไร หากเธอชนะโดยปราศจากความสง่างาม

เธอมีสิทธิ์ที่จะคิด และแสดงความคิดนั้น แต่อย่าลืมว่าคนอื่นเขาก็มีสิทธิ์นี้เช่นกัน

ถ้าเธอคิดว่าเธอฉลาดกว่า เหนือกว่าคนอื่น แล้วคนอื่นจะคิดแบบนั้นบ้างจะได้ไหม

ถ้าเธอไม่ชอบในสิ่งที่คนอื่นทำ ก็โปรดอย่าทำตามเขาในสิ่งที่เธอไม่ชอบ

ถึงเธอจะไม่ชอบแสดงตน แต่โปรดรู้ไว้ว่า การมีชีวิตอยู่ไม่ว่าที่ไหน "ย่อมทิ้งร่องรอย" เสมอ

ถ้าเธอสร้างความเกลียดชังให้ใคร หากเขาต้องการตามหา คงไม่ยากที่จะพบ

จงต่อสู้กับคนที่เป็นคู่ต่อสู้เท่านั้น อย่าสร้างศัตรูกับคนหมู่ใหญ่ซึ่งอาจมีมิตรของเธอรวมอยู่ด้วย

ลงท้าย... มะรึงนี่ชิงหมาเกิดซะเจงๆ ไอ้นรกเมิน สวรรค์ไม่ต้อนรับ

จาก ผู้ที่มีหมาแต่หมาของข้ามีนิสัยดีกว่าเอ็งร้อยเท่าพันเท่ามันไม่เคยขี้โกงใครเลย (อาจจะยาวไปนิด แต่หยวนน่า)

ขึ้นต้นว่า

เพื่อนผู้น่าสมเพชจากดินแดนที่แร้นแค้นและไม่ซื่อสัตย์

ลงท้ายว่า

สุดท้ายนี้ขอเรียนให้ทราบด้วยความจริงใจว่า การกระทำของคุณทำให้เห็นได้ชัดเจนว่าคุณเกิดและเติบโตมาอย่างลำบากยากเย็นเพียงใด

...........................................................เขียนที่ มหาหาลัยรู้รอบ

...................................................วันที่เลื่อน เดือนที่รอ พ.ศ.เพิ่อนรัก

ถึง เพื่อนที่เงาแฝงอยู่ในรู้รอบ

.....................ชัยชนะของเธอจะมีค่าได้อย่างไร ถ้าคู่ต่อสู้มองไม่เห็นเธอ

เธอจะมีชัยชนะที่สมบูรณ์ได้อย่างไร หากเธอชนะโดยปราศจากความสง่างาม

เธอมีสิทธิ์ที่จะคิด และแสดงความคิดนั้น แต่อย่าลืมว่าคนอื่นเขาก็มีสิทธิ์นี้เช่นกัน

ถ้าเธอคิดว่าเธอฉลาดกว่า เหนือกว่าคนอื่น แล้วคนอื่นจะคิดแบบนั้นบ้างจะได้ไหม

ถ้าเธอไม่ชอบในสิ่งที่คนอื่นทำ ก็โปรดอย่าทำตามเขาในสิ่งที่เธอไม่ชอบ

ถึงเธอจะไม่ชอบแสดงตน แต่โปรดรู้ไว้ว่า การมีชีวิตอยู่ไม่ว่าที่ไหน "ย่อมทิ้งร่องรอย" เสมอ

ถ้าเธอสร้างความเกลียดชังให้ใคร หากเขาต้องการตามหา คงไม่ยากที่จะพบ

จงต่อสู้กับคนที่เป็นคู่ต่อสู้เท่านั้น อย่าสร้างศัตรูกับคนหมู่ใหญ่ซึ่งอาจมีมิตรของเธอรวมอยู่ด้วย

............................................เธอคิดว่าศักดิ์ศรีเธอมีเพรียงเท่านี้เองหรือ

.....................................ไม่รักไม่เป้นไรอย่าฆ่าเพื่อนโดยการแทงข้างหลังเช่นนี้เลย

ป.ล. แม้จะไม่ได้พบหน้าแต่ฉันก็รู้ว่าเธออยู่ที่ไหน

ผู้อ่านทั้งหลาย

-----------------------------------------------------------------------

-----------------------------------------------------------------------

-----------------------------------------------------------------------

เธอคงไม่เข้าใจเพราะเธออ่านภาษาคนไม่ออก

ขึ้นต้น ถึง..เด็กเปรต...

...............................

..............................

...............................

..............................

...............................

..............................

...............................

.............................

ลงท้าย..จากเปรตตัวพ่อ..

หุหุหุหุ

ไม่ได้เขียนจดหมายมานานมากแล้วเลยลืมไปหมดแล้วค่ะ

แต่เข้ามาหัวเราะคำตอบของท่านคล้าว........555

เรียน ผู้เกี่ยวข้อง

ชัยชนะของเธอจะมีค่าได้อย่างไร ถ้าคู่ต่อสู้มองไม่เห็นเธอ

เธอจะมีชัยชนะที่สมบูรณ์ได้อย่างไร หากเธอชนะโดยปราศจากความสง่างาม

เธอมีสิทธิ์ที่จะคิด และแสดงความคิดนั้น แต่อย่าลืมว่าคนอื่นเขาก็มีสิทธิ์นี้เช่นกัน

ถ้าเธอคิดว่าเธอฉลาดกว่า เหนือกว่าคนอื่น แล้วคนอื่นจะคิดแบบนั้นบ้างจะได้ไหม

ถ้าเธอไม่ชอบในสิ่งที่คนอื่นทำ ก็โปรดอย่าทำตามเขาในสิ่งที่เธอไม่ชอบ

ถึงเธอจะไม่ชอบแสดงตน แต่โปรดรู้ไว้ว่า การมีชีวิตอยู่ไม่ว่าที่ไหน "ย่อมทิ้งร่องรอย" เสมอ

ถ้าเธอสร้างความเกลียดชังให้ใคร หากเขาต้องการตามหา คงไม่ยากที่จะพบ

จงต่อสู้กับคนที่เป็นคู่ต่อสู้เท่านั้น อย่าสร้างศัตรูกับคนหมู่ใหญ่ซึ่งอาจมีมิตรของเธอรวมอยู่ด้วย

จึงแจ้งมาเพื่อทราบ

ผู้ปรารถนาดี

ป.ล. แม้จะไม่ได้พบหน้าแต่ฉันก็รู้ว่าเธออยู่ที่ไหน

ตั้งใจอ่านนะโยม

ไม่ต้องรู้ว่าเราคบกันแบบไหน

ถึง....มิ่งมิตร

ลงท้าย...ด้วยความปรารถนาดี.....

นะ.....ภาษาพี่ต้าใช้ซะสวยเชียวต้องขึ้นแบบนี้ลงแบบนี้แร่ะค่ะ....

ถูกต้องแล้ว ค๊าบบบ

http://www.youtube.com/watch?v=iX8VB1udjok&feature...