คำว่าชีวิตต้องเดินต่อไป ต้องเดินแบบไหน?

เดินไปพร้อมกับสติฯ ที่เต็มร้อย แม้หน้า-หลัง จะพะวงเพียงใด

ชีวิตก็ต้องไปต่อได้ ขอพลังใจมีแด่คุณผู้ถามตลอดไปครับ

แล้วแต่ สไตร์การเดิน ของแต่ละคน

ไม่มีแบบตายตัว กลิ้ง คลาน เขยก ตามใจเรา ตามใจท่าน

เดินต่อไปอย่างมีสติไม่ว่าจะเจออุปสรรคอะไรก็ขอให้คิดถึงคนที่บ้านของเราเค้ายังคอยเราอยู่เสมอ(คนอื่นรักไม่เท่าพ่อแม่เกลียด)

ขอภาวนาว่า,,/ชีวิตของข้าที่จะก้าวเดินไปในวันข้างหน้า

อย่าได้เป็นเหมือนที่ข้าไดเดินผ่านมาเลย,,,,

มันก็มีทุกแบบแร่ะตัวต.เพราะไม่ว่าจะแบบใหนมันก็ต้องไปกันต่อไป...แต่เชื่อว่าฟ้ามันมีวันเปลี่ยนสีเราต้องพบเจอวันดีๆในชีวิตบ้างละบนหนทางที่เราต้องเดินไป...เป็นกำลังใจให้เสมอนะแม้จะไม่ค่อยได้คุยกันเลยในช่วงนี้...คิดถึงนะจ๊ะ...จุ๊ฟๆๆๆๆ...คริๆๆ

ทางที่จะเดินยังอีกยาวไกล ถ้าเราย่ำอยู่กับที่เมื่อไหร้เรา

จะไปถึงเป้าหมาย จะต้องก้าวไปอย่างมั่นคงมั่นใจ

พร้อมทั้งใจและกายไปพร้อมกัน ไม่ต้องห่วงหน้าพวงà��«à¸¥à¸±à¸‡

เมื่อเราทำดีที่สุดแล้วก็ถือว่าถูกต้อง เราจะต้องก้าวต่อไป

ไปให้ถึงเส้นชัย ซึ่งเป็นหมายอันสูงสุดของชีวิตของเรา

เดินโดยมีเป้าหมายของชีวิต...

เพราะชีวิตมันสั้นเกินกว่าที่จะทดลองทุกอย่าง

และเป้าหมายต้องมีความสุขทั้งของตัวเอง

และคนรอบข้างด้วยครับ

ชีวิตทุกชีวิตต้องเดินหน้าเพราะมันเป็นไฟต์บังคับของโลก

ห่วงหน้า เพราะกลัวสิ่งที่ไม่คุ้นเคà¸�� พะวงหลัง เพราะยังอาลัยในบางสิ่ง

ไม่ว่าจะอย่างไร แม้กลัวก็ต้องก้าว แม้จะโศกเศร้าก็ต้องเดิน

ทางข้างหน้าอาจเดินสบายกว่าที่ผ่านมาก็ได้ใครจะรู้

สิ่งใดที่นำไปด้วยได้ก็เอาไป สิ่งใดที่เหลือวิสัยก็วางไว้ก่อนชั่วคราว

การเดินทางล้วนต้องเจอช่วงเวลาทั้งที่มืดและสว่าง

ยามมืดค่ำ ไม่มีแสงไฟ หรือยังไม่มีเรี่ยวแรงพอ...ต้องหยุดพักผ่อน

เมื่อสว่างแล้ว และแข็งแรงพอ จึงค่อยออกเดินทาง

"เดินทางตอนแจ้ง" จะเห็นได้ชัดเจนที่สุด

ตรงไหนทางเรียบ ตรงไหนมีหลุมก็เห็นได้หมด ข้อสำคัญที่สุด "ห้ามหลับตาเดิน"

เอ้า... เดิน...เดิน...เดิน... ฉู้ๆ

แบบว่า ตระหนักรู้ในหน้าที่ของเราค่ะ

แล้วก็มุ่งมั่น ทำหน้าที่นั้นให้ดีที่สุด เท่านั้นค่ะ

ห่วงหน้า และพะวงหลัง แค่เข้ามาเยี่ยมชั่วประเดี๋ยว เดี๋ยวเค้าก็จากไป

อย่าไปขังเค้าไว้ในใจเลยค่ะ เปลืองที่ว่างดีดีของ��¹€à¸£à¸²à¸«à¸¡à¸”

เดินแบบมีสเต๊ป ซ้ายที ขวาที น้ำขึ้นรีบตัก น้ำลงประคองตัวให้รอดพ้นวิกฤต

มีสติ มองโลกให้สวยงามตลอด ไม่ว่าจะล้มกี่ครั้ง ลุกขึ้น ใช้สมอง กับสองมือ สู้ๆ

ทุกอย่างอยู่ที่ใจล้วนๆ ไม่ปนอย่างอื่น ใจสู้เสียอย่างมองหน้า เอาหลังไว้เป็นพลัง ผลักให้หันหน้าเดินอย่างเดียว

แบบ"ทรนง"ไหมจ้ะ..

แบบเพลงที่ว่า เพราะฉนั้น ฉันจึงทรนงในสิทธิ์ของตน....