คุณเคยรู้สึกรับไม่ได้ในสิ่งใดบ้างนะ?

มีค่ะเมื่อปี2544เจอกับตัวเองเต็มๆค่ะ 1.สามีขับรถชนรถพ่วงปางตาย(แต่รอดมาได้) 2.ห่างกันแค่เดือนเดียวเองขโมยขึ้นบ้านขนของหมดบ้านเลยพึ่งซื้อมาได้เดือนเดียวเอง(หลังจากที่สหรัฐถูกเครื่องบินชนตึกแค่เดือนเดียวเหมือนกัน)เกี่ยวกันไหมคะนี่ ปีนั้นทั้งปีไม่ใช่สิคะติดต่อมาหลายปีเลยเชียวที่เบื่อชะตาชีวิตตัวเองถึงขั้นอยากตายให้พ้นๆไปเลยตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกคิดโทษแต่เวรกรรมอะไรถึงมาเกิดขึ้นกับเราในปีเดียวกันเลยท้อแท้มากค่ะ แต่ตอนนี้ผ่านมานานมากแล้วมองกลับกันค่ะว่าถ้าเราไม่ประมาทซะอย่างเดียวเรื่องทั้งหลายก็ไม่เกิดขึ้นแน่นอนเพราะความประมาทความไว้ใจคนรอบข้างมากเกินไปทำให้เกิดเรื่อง "อย่าประมาทในการใช้ชีวิตค่ะ"นี่คือเรื่องจริง ชัวร์100%

มีเลยค่ะ เจอจากประสบการณ์ตัวเองนี่ขนาดยังไม่ได้ทํางานนะคะ รู้สึกว่าช่วงหลายเดือนที่ผ่านมาเหมือนดวงไม่ค่อยดีเลยค่ะ เจอแต่อุปสรรคตลอดจิตใจก็หม่นหมองไม่เหมือนช่วงก่อนหน้านี้ทุกอย่างดูดีไปหมด ทุกคนพูดรื่นหู ใครๆก็เข้ามาหาเรา ทุกอย่างสมบูรณ์ ไม่มีเรื่องที่ทําให้คิดมากหรือทุกข์ ปกติไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะดวงขึ้นๆลงๆหรือเปล่าแต่เจอมากับตัวเองเลยค่ะ มันเป็นเรื่องแปลกมาก ตอนนี้ก็รอว่ามันจะกลับมาดีได้หรือเปล่า

มีค่ะ รับไม่ได้กับบางเรื่อง แต่ไม่คิดว่าเป็นเพราะดวงไà��¡à¹ˆà¸”ี ดวงตกหรืออะไรแบบนั้น คิดว่าคนเราก็เป็นเช่นนี้ต้องมีกันบ้างสำหรับบางเรื่องที่ทำให้เราผิดหวัง รับไม่ได้ เพราะมีหลายสิ่งเหนือการควบคุมของคนหนึ่งคน อะไรที่เหนือการควบคุมนั้นย่อมมีบ้างที่ทำให้เกิดเหตุการณ์ที่เรารับไม่ได้ เช่น การทำงานหรือการใช้ชีวิตในสังคม กับคนหมู่มาก การกระทำของแต่ละคนก็ต่างกันไป บางอย่างเราอาจรับไม่ได้ค่ะ ....เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้สู้!!

เคยครับเมื่อรับไม่ได้ก็ปล่อยวางอย่าไปยึดติดให้เสียความรู้สึก

ก็ในเมื่อรู้ทั้งรู้ว่าสิ่งที่สูญเสียไปแล้วไม่สามารถเอากับคืนมาได้

เราต้องทำบุญกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลส่งไป เพื่อให้สิ่งเหล่านั้น

ได้รับส่วนกุศลแล้วจะไม่ได้ตามมาหลอกหลอนเราอีกต่อไป

สิ่งที่เกิดกับตัวเองนั้นมันมีมากมาย มีทั้งเล็กน้อยและเจ็บปางตาย

มากมายหลายครั้งหลายหนคงไม่สาà¸��ารถเล่าให้ฟังได้ เพราะ

เราปล่อยวางละทิ้ง ไปกับสายน้ำที่กำลังมาแรงท่วมบ้านท่วมเมือง

อยู่ขณะนี้ เมื่อมันไปแล้วเลยไม่อยากฟื้นฝอย ขอคุณตัว ต

ได้เข้มแข็งก้าวพ้นผ่านไปให้จงได้

ข่าวการทำร้ายเด็กเล็ก ใช้แรงงานและข่มขึน=100%

ข่าวการทำร้ายลูกในไส้ ใช้แรงงานและข่มขึน=95%

ก็มีทุกปีนะคะ อาจจะเป็นทั้งเรื่องดวงและก็ความประมาทของตัวเองด้วย

หมายถงอุบัติเหตุอ่ะค่ะ เจอทู๊กกปี ไม่มีเว้นช่องว่างให้พักกรักษาตัวเลยอ่ะค่ะ

เคยค่ะพึ่งเจอกับตัวเองมาไม่นานนี้เองคือครั้งแรกเป็นเรื่องของแม่ป่วย(ต้องบอกก่อนล่วงหน้าก่อนว่าดิฉันอยู่กับแฟนที่พัทยาแต่แม่จะอยู่ที่พะเยากับพ่อ2คนซึ่งพ่อของดิฉันก็ตาบอดทั้ง2ข้างค่ะและแม่ก็ดูแลอยู่)ดิฉันเป็นน้องคนเล็กมีพี่ชาย3คนพี่สาว2คนร่วมดิฉันด้วยเป็น3)เรื่องก็มีอยู่ว่าเดื่อนสิงหาที่ผ่านมาพี่สาวโทรมาบอกว่าแม่นอนรพ ดิฉันก็กลับบ้านไปเยี่ยมแม่ที่รพ ซึ่งตอนนั้นดิฉันก็ตั้งครรภ์ได้7เดือนกว่าแล้ว และคุณก็บอกว่าแม่เป็นนิ่วในไตข้างไหนอย่างล่ะ3-4เม็ดใหญ่ด้วยซึ่งก่อนหน้านี้แม่เป็นไตอักเสกอยู่ยิ่งทำให้อาการของแม่ดูแย่ลงและหมอก็แนะนำให้เจาะทางช่องท้องแต่ในเครสของแม่ดิฉันไม่มีใครทำเพราะแม่อายุเยอะแล้ว73ปีดังนั้นพวกเราจึงปรึกษากันว่าไม่ให้แม่เจาะหรอกเพราะว่า1.แม่เราอายุเยอะแล้ว2.ร่างกายไม่แข็งแรง35กก3.แก่เป็นคนที่กลัวกับการได้เข้ารพทุกครั้งและทำหน้าไม่สู้ดีนักตลอดเวลาที่มาหาหมอ ต่อมาพอแม่อาการดีขึ้นดิฉันก็กลับพัทยาอีกสักประมาณ2อาทิตย์พี่สาวโทรมาบอกว่าพ่อป่วยหนักจึงทำให้ดิฉันรีบขึ้นเหนือไปดูแลพ่อที่รพอีกแต่ดิฉันเสียใจที่นอนเฝ้าพ่อที่รพไม่ได้เพราะท้องอยู่พวกพี่ๆของดิฉันก็เลยผลัดเวรกันเฝ้าพ่อแทน พ่อจะมีโรคประจำตวอยู่แล้วปอดเพราะแก่เป็นคนที่ดูดบหรี่จัด2-3ซองต่อวันและตนที่ไปถึงพ่ออยู่ที่ห้องผู้ป่วยอายุกรรม

วิกฤตความจริงก่อนหน้านี้พ่อนอนอยู่ที่รพได้2-3วันแล้วแต่ทุกคนพากันโกหกเพื่อที่จะไม่ให้ดิฉันตกใจพออีกสัก3-4วันพ่อก็มาเสียซึ่งตอนนั้นบอกได้เลยว่าเป็นอะไรที่แบบรับไม่ได้สุดๆในชีวีตของดิฉันเลย แล้วคิดดูสิค่ะว่าแม่ดิฉันซึ่งอยู่กับพ่อกันที่บ้านนั้น2คนตายายแล้วแม่ก็ซึ่งป่วยอยู่ยังไม่หายแล้วมารู้ข่าวว่าพ่อเสียอีก พวกเราไม่รู้ว่าจะบอกกับแม่ยังไงตอนจะพาศพพ่อเข้าบ้านแต่ทุกคนที่อยู่คอยที่บ้านก็พากันบอกแม่แบบอ้อมๆและแม่ก็ร้องไห้โฮซึมไปเลยแต่ตลอดที่จัดงานดิฉันจะไม่ร้องไห้ให้แม่เห็นเลยแต่พยายามปลอมใจอยู่ตลอดเวลาจนเสร็จพิธีงาน คิดดูสิค่ะว่าสุดๆไปเลยค่ะแถมยังมีประโยคหนึ่งที่เวลาคิดทีไรเป็นต้องร้องทุกทีเลย คือตอนที่แม่ป่วยเข้านอนที่รพ พ่อก็พูดว่าอย่าให้แม่ผ่าตัดน่ะเพราะพ่อรู้ดีว่าใจแม่ไม่สู้ที่จะผ่าตัดและพ่อก็กลัวแม่จะทิ้งเขาปัยซึ่งผลสุดท้ายไปๆมาๆตัวเองมาตายซะก่อนคุณคิดดูเถอะว่าแม่ดิฉันจะเป็นยังไงแต่ทุกวันนี้ลูกทุกคนก็ผลัดเวณกันมานอนเป็นเพื่อนกับแม่ทุกวันจนถึงเดี๋ยวนี้ค่ะยกเว้นดิฉัน

พึ่งโดนวันนี้เองครับ..สดๆร้อนๆ มันรับไมดั้ยเจ็บใจๆ

กำลังนอนดูทีวีอย่างมีความสุขกับน้องน้ำหวานสุดสวยเธอนอนอยู่ข้างๆ ไม่ไปไหน

คงห่วงใยผมเพราะดูท่าทางเธอจะหลงรักผม เพราะความใจดีขี้สงสารเอาอาหารให้

เธอรับประทาน,,เธอจึงติดผมแจไม่ยอมห่าง แต่เธอก็ทำให้ผมผิดหวังเสียความรู้สึก

จนได้,,ผม เสียใจ ๆ ๆ จริงๆ ผมรับไม่ได้..เธอเล่นตดใส่หน้าผม ปุ่ด ๆ ๆ สามครั้ง

ผม จำได้ๆ สามครั้งจริงๆ..เพราะมันใกล้ หู-จมูกและหน้าผมมาก เธอหันหน้าไปทางอื่น

เพราะเธอดูทีวีกับผมไม่เป็น แต่เธอดันหันก้นมาทางหน้าผมนี่สิ,,ถึงจะไม่มีกลิ่น แต่

มันก็รับไม่ได้,,เธอตด เล๋ว,,เธอทำหน้าตาเฉย เธอจะตั้งใจหรือไม่ผมไม่รู้

แต่ทำไม,,ทำไม ไม่ขอโทษผมซักคำ ตดใส่หน้าแล๋วยังทำเฉย แถมมีการเยอะเย้ย

ด้วยการชำเลืองตามามองนิดๆ แล้วเหลือกตากลับไปทางเก่า แถมเชิดหน้าด้วยท่าทาง

หยิ่งยโส,,โอ้โฮ..แค่นั้นแหล่ะครับ ผมเลือดขึ้นหน้า,,ด่าเธอให้หนีไปไกลๆ แต่แทนที่

เธอจะไป,,เธอทำไงหรอ นอนหงายถ่างขาหลังออกอย่างท้าทาย แถมกระดิกหาง ดิ๊กๆ

แบบเชิญชวน,,ทำตาละห้อย เหมือนกลัวผมจะตีเอา,,ผมเงื้อมมือจะฟาดเธอก้นอยู่แล้วเชียว

แต่พอเห็นแววตาอันน่าสงสาร,,ตาละห้อยกระดิกหางเหมือนอ้อนวอนขอความเมตตา

เอาล่ะว้า,,เจอไม้นี้เจือกเกิดมาขี้สงสาร,,ยอมทรมานดมตดน้องน้ำหวานฟรี,,

อ๋อ,,ลืมบอกสุนักพี่ชายน่ะครับเขาเอามาฝากไว้วันหนึ่ง พันธุ์ไรผมไม่รู้ รู้แต่ว่าขนปุยๆ ตัวเล็กๆ

น่ารักดี,,ผมถึงยอมดมตดเธอฟรี แต่ดีหน่อย,,ถึงเสียงตดจะดังแต่ตดเธอไม่เหม็น,,จิงๆ