สงสัยในอำนาจหน้าที่ของอปพรอำเภอบางละมุงจังหวัดชลบุรี ท่านใดพอคลายสงสัยได้บ้างหนอ?

เหตุเกิดเมื่อคืนวันพฤหัสที่ 8 ธันวาคม 2554 เวลา 03.40 น. บนถนนวอลกิ้งสตีล อันลือชื่อของเมืองพัทยาที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวระดับโลก และเป็นหน้าตาของประเทศที่สำคัญที่สุดแห่งหนึ่งของไทย

พอดีผมอยู่ในเหตุการณ์นี้ด้วยตนเอง เห็นแล้วรู้สึกทะแม้งๆอย่างงัยพิกล...ก็ไม่รู้

ก้อ...ถนนวอลกิ้งสตีลในเมืองพัทยาที่ว่า ใครๆก็รู้ว่าเป็นแหล่งบันเทิงระดับโลกที่คร่าครำไปด้วยนักท่องเที่ยวต่างชาติเป็นส่วนใหญ่ โดยเฉพาะชาวยุโรปที่เวลากลางคืนของเราจะเป็นเวลากลางวันของพวกเขา ฉะนั้นในช่วงเวลา 02.00-06.00 น.จึงเป็นเวลาที่นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติจะหนาตาเป็นที่สุด ก็พวกเขานอนไม่หลับกันนี่หน่า ดังนั้นเสน่ห์ของพัทยาจึงอยู่ที่การเป็นเมืองที่เค้าสามารถหาความสำราญบานใจได้ทั้งคืนกันนี่เอง

แต่ฝ่ายปกครองอำเภอบางละมุงคิดอะไร? ทำไมจึงสวนทางนโยบายการส่งเสริมการท่องเที่ยวของรัฐบาลได้อย่างขัดตา แถมไม่ประสานกำลังตำรวจออกตรวจตรากลับไปใช้กำลัง อปพร. ที่เป็นแค่ประชาชนอาสาสมัคร (ไม่ใช่เจ้าหน้าที่รัฐ) ออกมาเบ่งกล้ามแสดงพลังอำนาจสั่งปิดสถานบันเทิงทุกแห่งตลอดสายวอลกิ้งสตีล ด้วยการพูดจาข่มขู่ผ่านรถกระจายเสียง ด้วยกำลังครึ่งร้อยพร้อมรถกระบะ 4-5 คัน แถมยังขับรถสวนทางวันเวย์มาโดยไม่แคร์ว่าประชาชนผู้ใช้ถนนจะเดือดร้อน ที่แสบไปกว่านั้นก็คือ อปพร.บางคนหลายคนยังบังอาจพกปืนทำตัวคล้ายตำรวจอีกซะด้วย เขามีอำนาจพกได้ด้วยหรือ??? สิ่งที่น่าแปลกใจก็คือ เมืองพัทยามีศาลาว่าการเมืองพัทยา และตำรวจภูธรเมืองพัทยาที่ต่างก็พยายามส่งเสริมการท่องเที่ยวและดูแลนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติเป็นอย่างดีกันอยู่แล้ว แต่กลับมีทางอำเภอที่ไม่เคยแสดงออกถึงการใส่ใจดูแลนักท่องเที่ยวเลย กลับสามารถสอดแทรกเข้ามาทำลายบรรยากาศของการท่องเที่ยวระดับโลกเช่นนี้ไปได้...เฮ้อ

แล้วอย่างนี้การท่องเที่ยวของไทยจะมีอะไรเหลือล่ะครับ...รึท่านคิดว่าอย่างไรกัน?