ระหว่างได้เห็นรูปสวย ๆ แต่ต้องแลกกับตาบอด คุณเลือกอะไร?

เคยอ่านพบเรื่องทำนองนี้ในหนังสือ ยุค อซิมอฟ-อาเธอ ซี คล้าก

เป็นเรื่อง มนุษย์ต่างดาว ที่ถูกมนุษย์ โลก ถากถาง

ว่าถึงเจริญกว่า แต่กลับด้อยกว่ามนุษย์ เพราะ ไม่รู้จักความงดงาม ของทุ่งหญ้าเขียวขจี

ความเย็นฉ่ำของธารน้ำไหล เสียงนกร้อง และบทเพลงจากดนตรีอันไพเราะ

มนุษต่างดาวนี่เวลาฟังเพลง จะรู้ว่า เป็นคลื่นเสียงหลายๆความถี่ปนๆกันเท่านั้นเอง

แต่สหายจากต่างดาวก็บอกว่า เขาก็มีสัมผัสอันงดงามเช่นกับที่มนุษย์รับรู้จากการฟังเพลง

ดื่มด่ำ ในงานวรรฌกรรม หรือภาพเขียนเช่นกัน

และสัมผัสนั้นจะงดงาม ทรงพลัง ประทับตราตรึง กว่าสุนทรียรส ที่มนุษย์รับรู้ได้มากมายหลายเท่า

เพื่อนชาวโลกได้ฟังก็อยากจะรู้นักว่ามันโม้จริง หรือดื่มด่ำลึกซื้งแค่ไหน

แต่มนุษย์ที่มีพลังเล์กน้อย ต้องใข้พลังด้านนี้ทั้งหมดที่มีอยู่ไนชีวิต จึงจะสามารถ รับรู้ความงดงามอันนี้ได้

เขาอ้อนวอนให้เพื่อนต่างดาวเปิด"เพลง" อันนี้ให้เขาฟัง โดยไม่นำพาต่อคำเตือน ว่าต้องใช้พลังทั้งหมดในชีวิต เพื่อการรับรู้อันนี้

ในที่สุดเขาก็มีโอกาสได้สัมผัสกับเพลงต่างดาวที่ไพเราะราวกับฟังดนตรีที่งดงามหลายหมื่นแสนครั้ง เปล่งประกายเจิดจ้าเป็นภาพสวยงามที่สุด ที่เขาไม่เคยพบมาก่อน ทั้งอบอุ่นหวานฉ่ำ ตื่นเต้น สงบ เยือกเย็นไปในเวลาเดียวกัน

แต่เพียงระยะเวลาสั้นๆ เขากลายเป็นคนตาบอดและประสาทสัมผัสทั้งหมดของเขาถูกทำลายไปสิ้น

ชื่อไทยเรื่องนี้จะชื่อ สัมผัสลับ น่าจะพิมพ์โดยดวงกมล เป็นรวมเรื่องสั้น

ส่วนตัวผมเคยใช้ปีกขนนกที่เชื่อมติดกันด้วยเทียนไข

บินสูงขึ้นไปเรื่อยๆ ท่ามกลางเปลวแดดอันร้อนแรง

กับ อิคารุส ครั้งเดียวเอง

ยังเก็บชิ้นส่วน ที่กระจัดกระจายมาไม่ได้ จนทุกวันนี้

ต่อให้โค-ตะ-ระ สวยหยาดฟ้ามาดินแค่ไหน กระผมก็ไม่ยอมแลกกับดวงตาผมหรอกครับ

เก็บตาหวาน ๆ ไว้มองซากมนุษย์น่าจะมีประโยชน์กว่า

มีพระอภิญญาหลายรูปสำเร็จธรรมสูงสุด

ด้วยดวงตาแห่งความเบื่อหน่ายนี่เอง

....เลือกเงาะป่าอะ...ข้างนอกขมุกขมอม ข้างในดั่งทองเนื้อแท้...

ดูเหมือน รูปสวยในคำถามนี้ เสมือนภาพลวงตาสำหรับคนที่หลงทางกลางทะเลทราย

อย่างไรอย่างนั้น

เปรียบกับคนหลงรูปตัวเอง..หลงเงาตัวเอง..สรุปว่าหลงตัวเอง..นั่นก็เช่นกันตาบอดไปแล้ว

ดิฉันเลือกที่จะตาตี่ หรี่ม่านตาหลบเลี่ยงไปค่ะ

มันคงเป็นรูปสวยที่บาดตาแน่เลยถึงขนาดเห็นแล้วทำให้ตาบอด ขอบอกว่าไม่อยากเลือกทั้งสองอย่างเพราะมันคงเป็นสิ่งที่ไม่ทำให้เราได้รับสิ่งดีๆแน่เลย

เลือกไม่มองดีกว่าค่ะ เพราะถึงจะรู้ว่าสวยมากแค่ไหน แต่ก็ได้มองเพียงครั้งเดียว จากนั้นชีวิตก็ดับมืดไปตลอด โดยที่อาจจะมีอะไรที่สวยกว่ารออยู่ข้างหน้าก็ได้ เป็นการเปรียบเปรยที่น่าสนใจมากค่ะ