สนใจอยากพูดภาษาโบราณย้อนยุคจะหาอ่านได้จากที่ไหน?

ภาษาไทยโบราณ ที่มีการบันทึกไว้ ส่วนใหญ่ จะถูกเผาทำลาย ตั้งแต่สมัย กรุงแตกรอบ 2 ครับ

ส่วนตัวแล้ว ผมจำได้ว่า วันแรกที่เข้าไปเรียน ที่ ม.รามคำแหง มีรุ่นพี่ หลายคน มาบังคัมรุ่นน้อง

ซึ่งรวมถึงผมด้วย ตะโกนวันละหลายๆ รอบ ว่า พ่อกูขุนศรี แม่กูนางเสือง ลูกหลานเต้มเมือง ฯ

ที่รุ่นพี่ เขาบังคับให้ผมตะโกนอย่างนั้น ก้ภาษาไทยโบราณเหมือนกัน นะครับ

*******

ข่างเหล้กหลวงสมัยโบราณ จะร่ำรวยมาก แต่ทำไมไอ้เสมา เรื่องขุนศึก เป็นช่างเหล้ก ที่ยากจน

สงสัยจะต้องลองไปถามบรรณารักษ์ตามหอหนังสือหรือหอสมุดแห่งชาติดูแล้วล่ะค่ะ ว่าจะหาอ่านหนังสือหรือนิยายอะไรที่ยังตีพิมพ์เป็นภาษาไทยโบราณ ดิฉันว่ามันก็น่าสนุกดีเนอะ ขณะที่กำลังอ่านก็จะได้อารมณ์เหมือนกับย้อนกลับไปในสมัยนั้นๆ

ท่านปู่ผมนี่เรียก กุญแจ ว่า ประแจ

เรียกไฟแช๊คว่าไฟชุด (แต่จริงเคยเห็นไฟชุดถ้าจำไม่ผิดจะเป็นรางๆแล้วเอาพวกนุ่น

หรือสำลีใส่ แล้วตีหินเหล็กไฟสะเก็ดมันจะกะเดินไปโดนนุ่นหรือสำลีให้ติดไฟ จุดยาเส้นหรือบุหรี่ได้)

ท่านยังมีภาษาเก่าๆที่ทำให้ผมเองตอนเด็กๆมึนส์ตึ๊บ หลายอย่างแต่บางอันมันเป็นภาษาพื้นบ้าน

ส่วนภาษาตามในหนังนี่ โดยเฉพาะละครทีวี ไม่ค่อยจะน่าเชื่อถือนักเป็นอันคาดกันว่า

คนเขียนบทน่าจะประดิษฐ์กันขึ้นมาใหม่เสียส่วนหนึ่ง เช่นบัดเดี๋ยวใจ และ ณ. บัดนาว มาจากณ.บัดดล

ตัวเองเมื่อเด็กๆเคยมีหนังสือที่ใช้คำเก่า อยู่้เล่มหนึ่ง เป็นนิยายบุราณนานนมแล้ว

พิมพ์ที่โรงพิมพ์ตรอกกัปตันบุช อันเปนโรงพิมพ์แห่งแรกในสยามเสียด้วย

แต่ตอนนั้นเด็กมากและเห่อตัวนิยายโบราณอันนี้ที่สนุกมาก เลยเอาไปอวดคนนั้น คนนี้ สุดท้ายเลยโดนจิ้้้้้ก

หรือยืมแล้วชักดาบ จากพวกผู้ใหญ่ไปเสียแล้ว เสียดายจริงๆ

คำพูดโบราณนี่น่าจะหาได้ตามจดหมายเหตุโบราณต่างๆ ตามห้องสนุดใหญ่ๆน่าจะพอมี เช่นที่หอสนุดแห่งชาติหรือห้องสมุดตามสถานศึกษา

แต่ไม่น่าจะสละสลวยเช่นในละครทุกคำไป

มีอีกวิธีหนี่งคือถอดจิตไปตอนฝัน เราอาจย้อนกลับไปชาติที่แล้วได้

แตส่วนใหญ่ตอนตื่นขึ้นมาแล้วจะจำไมได้ว่าพูดอะไรไปบ้าง

เลยหมดสิทธิย้อนยุคอีกทีจนได้

จะย้อนไปขนาดไหน อะคับ เอา วรรณกรรม ไม้ เมืองเดิม ขุนศึก หรือ พงสาวดาร กรุงธนบุรี ดูเป็นคำก่าๆดี

เก่าก็ผมเคยอ่าน หนังสือของวัดตอนเด็กๆ หาไม่เจอสักเล่ม แล้ว ขุนศึกน่านเจ้า คงมีไครสะสมเป็นห้องสมุดส่วน

ตัว ปลวกกินหมด แระ ป่านฉะนี้ ถ้าวาทะธรรม หลวงตาแพร เยื่อไม้ ลืมแระ มีไครมั่ง แง่ แง่

น่าสนใจนะคะ แต่ละครก็ละครเนาะ เห็นมีแทบเล็ทลายลักษ์อักษรของพ่อขุนรามคำแหงที่พิพิธภัณฑ์ (เขียนถูกหรือเปล่าไม่รู้?) สถาน

แห่งชาติ ภาษาไทยเดิมเริ่มต้นเห็นก็ยังมีบางคนใช้ในรู้รอบนี่เองนะ น่าจะลองติดต่อคนกลุ่มนี้ดูว่าเขาไปเรียนรู้มาจากไหน ฟังๆข้อความที่เขาเขียนก็ดูเหมือนจะรำ่เรียนมาเยอะด้วยค่ะ. ค้นคว้าได้อะไรก็แบ่งความรู้กันบ้างนะคะ

ทีหอสมุดแห่งชาติ เทเวศน์สิครับ ที่นี่เขารวบรวมสี่งที่คุณต้องการไว้เยอะมากครับ ลองไปหาที่นี่สิครับรับรองไม่ผิดหวังครับ