มีแรงบันดาลใจใดบ้าง ที่เคยทำให้คุณอยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง?

แรงบันดาลใจของผม ไม่ได้เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวครับ มันเกิดขี้นอยู่เนืองๆ และต่อเนื่องเสมอ ไม่จำเป็นต้องเป็นคนดัง หรือมีเหตุการณ์ใหญ่ๆ บุคคลสำคัญ แต่ฮีโร่เดินดินรอบข้างผมนี่แหล่ะครับ ที่ย้ำเตือนผมแต่ละวันว่าชีวิตมีอะไรให้เราเรียนรู้ ค้นหา เปลี่ยนแปลง และปรับปรุงตัวอยู่เสมอ หากเรามีความตั้งใจที่จะมอง

เอาง่ายๆ.. พี่เลี้ยงของผม สมัยผมยังเล็ก คุณพ่อคุณแม่ผมทำงานนอกบ้าน จ้างพี่เลี้ยงซึ่งเป็นสาวต่างจังหวัดให้มาทำงานบ้านและเลี้ยงดูแลผม พี่เลี้ยงมีความฝันที่จะเรียนเย็บผ้าเพื่อวันข้างหน้าจะได้เปิดร้านเย็บผ้าเป็นของตัวเองแทนที่จะเป็นแม่บ้านทำงานกวาดบ้านเลี้ยงเด็กไปตลอดชีพ เธอแอบหัดเรียนวันละเล็กละน้อยจากที่โรงงานของคุณพ่อผม จนความฝันของเธอเป็นความจริง พี่เลี้ยงท่านนี้ แม้จะเป็นคนเล็กๆธรรมดาๆแต่ก็ให้คุณค่าและบทเรียนชีวิตแก่ผมอย่างมาก เป็นแรงบันดาลใจ

วันหนึ่งนั่งดูข่าวกีฬาโอลิมปิค ได้เห็นผู้มีความทุพพลภาพทางร่างกาย ซึ่งขาขาดทั้งสองข้าง แต่เขามีมานะในการฝึกฝนกีฬาวิ��งด้วยขาเทียม ผมทึ่งมากครับ ผมวิ่งจ๊อกกิ้งทุกเย็น พาหมาออกวิ่งทุกเย็น วิ่งไปยังนึกถึงเขา

อ่านข่าวสลดที่เด็กชายชาวอังกฤษอายุ 9 ขวบ ใช้ปีนยิงเด็กอายุน้อยกว่า เสียชีวิต เขาสัมภาษณ์พ่อและแม่ของน้องที่เสียชีวิต(เป็นลูกคนเดียว) ทั้งสองให้อภัยต่อครอบครัวของเด็กที่ยิงและไม่โกรธเคืองต่อบิดามารดา เขาประกาศให้อภัยเลิกแล้วต่อกัน เขาเชื่อว่าครอบครัวของเด็ก 9 ขวบก็ทุกข์มหันต์ไม่แพ้กัน(เพราะทางการเอาโทษพ่อแม่ด้วย) อันนี้เป็นข่าวค่อนข้างใหญ่ทีเดียว พ่อและแม่เขาของเด็กที่เสียชีวิตเป็นฝรั่งที่นับถือพุทธและไม่คิดว่าการเกลียดโกรธชิงชังจะนำมาซึ่งความสงบสุขต่อหัวใจตนเอง เขากลับมีความเมตตาเห็นอกเห็นใจต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกันที่ก็มีความทุกข์ใจ แม้ว่าความทุกข์ใจจากการสูญเสียลูกอันเป็นที่รักจะท่วมท้นแต่เขาก็มีหัวใจที่ยังให้อภัยต่อผู้อื่นได้ นี่คือแรงบันดาลใจสำหรับผมครับ

หมาผมก็เป็นแรงบันดาลใจให้ผม ในแง่ที่ว่ามีความรักซื่อสัตย์กตัญญูต่อผมผู้ซึ่งเป็นเจ้านายอย่างไม่มีเงื่อนไข ไม่ว่าผมจะอารมณ์บูดเบี้ยวหรือกลับมาในสภาพใด กุ๊กกุ๊กกู๋ของผมก็รับผมได้เสมอ เหอ เหอ เหอ พูดไปก็จะหาว่าผมยกย่องลูกชายตนเองอีกแระ พูดแค่นี้ดีกว่า

สรุปแล้วก็คือว่า ผมมีทั้งครูบาอาจารย์ พระ ผู้นำ เพื่อนบ้าน สิ่งมีชีวิต คนที่ด้อยโอกาสกว่า เป็นแรงบันดาลใจให้ผมอยากเปลี่ยนแปลงตนเองอย่างต่อเนื่องครับ ซึ่งผมยินดีที่ผมมีจิตสำนึกที่สำรวจตนเองอย่างต่อเนื่องและมีแหล่งดลบันดาลใจให้เสาะหาอย่างต่อเนื่อง ชีวิตของเราที่ได้เกิดมาถือว่าเป็นกำไรสำหรับผมครับ

ผมได้แรงบันดาลใจจาก "หัวเข่า" ของหมอนวดแผนไทย

ผมไปนวดผ่อนคลายที่ถนนคนเดินแถววัวลายเชียงใหม่ ขณะกำลังนวดอยู่ ผมสังเกตว่าหมอนวดคนนี้เอามือลูบเข่าของตนบ่อย ๆ ดูจากหน้าตาแล้วอายุน่าจะเกิน 50 ปีขึ้นไป

ผมจึงถามเขาว่า "ทำอาชีพนี้มานานหรือยัง?"

เธอตอบว่า "ทำมาแล้ว 17 ปี"

แล้วเธอก็ขอโทษผมที่เธอหยุดเพื่อเอามือลูบหัวเข่าบ่อย ๆ ผมจึงขอดูเข่าของเธอ ปรากฏว่าเข่าของเธอทั้งด้านและดำมากซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอเกิดอาการคันจึงเกาบ่อย ๆ

ผมเกิดแรงบันดาลใจว่า หากผมมีโอกาสช่วยพวกนี้ได้ ผมจะช่วยพวกเขา ซึ่งผมก็สามารถทำได้โดยจัดทำหลักสูตรพิเศษแล้วยื่นไปที่หน่วยงานของรัฐบาลเมื่อเดือนเมษายน 2555 ผมเริ่มต้นทำงานนั้นจนถึงปัจจุบันโดยทำเป็นอาชีพเสริมเน้นสร้างกลุ่มจิตอาสา พัฒนาชุมชน

เมื่อมองย้อนกลับไปพิจารณาอีกครั้งพบว่า แทนที่ผมจะช่วยพวกเขา กลับเป็นว่าพวกเขาต่างหากที่ช่วยผม เพราะเมื่อพิจารณารายของผมทั้งรายได้หลัก และรายได้เสริม พบว่า รายได้เสริมที่ผมต้องการช่วยพวกเขากลับทำเงินทำทองให้ผมมากกว่ารายได้หลักเสียอีก เป็นงั้นไป...ทั้ง ๆ ที่ให้ความช่วยเหลือฟรี ๆ โดยไม่คิดเงินก็มาก ใครมีก็จ่าย ใครไม่มีก็ไม่ต้องจ่าย

คือตัวเรามีความสุข ก็เลยอยากแบ่งปันความสุขให้คนอื่นได้มีความสุขบาง ช่วยเหลือคนที่เป็นทุกข์ให้มีความสุข ก็จะทำให้เรามีความสุข ความภูมิใจ

อยากเปลี่ยนเหมือนกัน ทั้งงาน สภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัย อยากไปใช้ชีวิตต่างจังหวัด เบื่อเมืองเบื่อคน แต่ยังมีบ่วงอยู่คือลูก คงต้องรออีกสักพัก แรงบันดาลใจเราสร้างเองก็ได้ ไม่ต้องอาศัยอะไรหรอก แค่ตั้งใจมั่นใจในตัวเอง เราก็สามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองได้อยู่แล้ว เรากระตุ้นตัวเองก็ได้ไม่ต้องให้ใครมากระตุ้นเราหรอก สู้สู้กันนะ

แรงบันดาลใจผมส่วนใหญ่ เริ่มจากครอบครัวทั้งนั้นครับ

อะไรที่เป็นความสุขทั้งกายและใจก็ทำเถิด จะทำซ้ำหรือไม่ซ้ำก็ไม่เห็นเป็นไร อย่าให้ผิดทำนองคลองธรรม ก็แล้วกัน อย่าไปคิดมากอะไร จนกลายเป็นคนวิตกจริต

http://www.youtube.com/watch?v=tLJeE9TnocY

http://www.youtube.com/watch?v=kL3RBeyVThA

แรงบันดาลใจ ในแบบ เกิดเป้นคนไทย ใจต้องสู้

ก่อนอื่นลองถามตัวเองดูก่อน ว่าถ้าไม่ไปทำงาน แล้วตอนนี้เราอยู่ได้มั้ย ถ้าเราไม่ไปทำงานแล้วต้องเดือดร้อนพ่อ แม่ อย่าเพิ่งครับ ให้เก็บเงินจนมีรายได้ซักระดับนึงก่อน แล้วออกมาทำอะไรเป็นของตัวเองดู ส่วนตัวไม่ไปทำงานก็อยู่ได้ แต่ยังอยากไปทำงาน เพราะสนุกกับงานที่ทำอยู่ ลองอ่านหนังสือเกี่ยวกับคนที่ประสบความสำเร็จดูครับ ว่าเค้าทำอะไร เป็นมายังไงกัน ทำไมถึงประสบความสำเร็จ (แต่อย่าไปอ่านพวกขายตรงนะ) แล้วจะได้แนวคิดดีๆ เยอะครับ

อยากเป็นลูกที่รักที่โปรดปรานของพระเจ้าครับ เปลี่ยนแปลงชีวิตโดยการดำเนินชีวิตในหนทางที่พระเจ้าทรงโปรดครับ คืออยู่ในคุณธรรมที่พระองค์ทรงสั่งสอนเอาไว้ เช่นเรื่องการให้อภัย ทรงสอนว่าหากเราไม่อภัยแก่ผู้อื่นที่ล่วงเกินเราทั้งทางกาย วาจา ใจ แล้วพระองค์ก็จะไม่ทรงยกโทษในผิดบาปของเราเช่นกัน ผลร้ายก็คือหากพระเจ้าไม่ทรงประทานอภัยแก่เราแล้ว ไม่มีวัน ไม่มีหนทางอื่นที่เราจะได้ไปอยู่กับพระเจ้าในสวรรค์ได้เลย เป็นเรื่องสำคัญมาก หากเราทุกคนต่างให้อภัยแก่กันทุกเมื่อตามคำสอนแล้ว โลกทั้งโลกก็จะสงบสุข ไม่มีการรบราฆ่าฟันกันอีกต่อไปครับ อีกทั้งตัวเราก็จะได้พบความสงบสุข ไม่มีความโกรธเกลียดริษยาอาฆาตพยาบาทอยู่ในตัวเราอีกต่อไป คุณจะมีแต่ความสุขได้ไม่ว่าจะอยู่ในสภาวะการใดๆก็ตาม เมื่อเราสามารถให้อภัยต่อผู้อืนอย่างแท้จริงได้ (ไม่ใช่ให้อภัยแต่ปากแต่ใจยังอาฆาตพยาบาทอยู่) เมื่อใดจิตวิญญาณของเราก็จะหลุดพ้นจากพันธนาการที่ทำให้เราตกอยู่ในกองทุกข์ได้ ท่านจะได้พบกับสันติสุขทางใจได้อย่างแท้จริงและคุณก็จะเป็นลูกที่โปรดปรานของพระเจ้า พระองค์จะทรงคุ้มครองดูแลตอบคำอธิฐานของคุณเป็นพิเศษโดยตลอด ลองดูนะครับถ้าอยากพบกับความสุข ง่ายมากๆเลยครับ แค่อภัยต่อผู้อื่นและรักผู้อื่นแม้แต่คนที่เกลียดชังเราด้วย ใจจะเป็นสุขนะครับ ถึงเวลานั้นคุณจะรู้ว่าพระเจ้ารักคุณและคุณก็จะรักพระองค์ด้วยเช่นกันนะครับ ขอพระเจ้าทรงคุ้มครอง หากทุกคนเป็นลูกพระเจ้าผู้ทรงธรรมแล้วโลกทั้งโลกก็จะมีแต่ความร่มเย็นเป็นสุขครับแรงบันดาลใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือ ความรักครับ ความรักที่พระเจ้าทรงมีต่อเรา ความรักที่เรามีต่อพระเจ้า ความรักที่เรามีต่อผู้คนรอบข้าง นั่นคือแรงบันดาลใจของผมครับ

ข้าแต่พระบิดาผู้ทรงเปี่ยมà��”้วยความรัก พระองค์ผู้ทรงความยุติธรรมผู้สถิตย์บนสวรรค์ ขอทรงพระเมตตารับผู้คนทั้งหลายที่ได้อ่านข้อความนี้แล้วหันมาหาพระองค์ ให้เป็นบุตรธิดาที่รักพระองค์เหมือนกับที่พระองค์ทรงรักเขาเหล่านั้นทุกคนด้วยเถิด ในพระนามแห่งพระบุตร พระเยซูเจ้า อาเมน

มนุษย์เรา ก้แบบนี้แหล่ะ ไม่ว่าจะฐานะ หรือ ยศตำแหน่งอะไร..ก็ดูไร้ค่าไปซะหมด

หากว่ามนุษย์เกิดมา สืบพันธ์ แล้วตายจาก ก็คงไม่ต่างจากแมลง...(คำพูดของบางคน)

อั๊วะเคยถามตัวเองเหมือนกัน ว่า สิ่งสำคัญที่สุดของการเกิดมาเป็นมนุษย์คือ อะไร?

และคำถามนี้ ก้ยังคงเป็นแรงบันดาลใจให้ก้าวต่อไป เพื่อค้นหาคำตอบล่ะมั้ง... หึ หึ

ผู้ชายกับ ผุ้หญิง น่ะ แตกต่างกันรู้มั้ย รู้สึกไม่เหมือนกัน ระบบความคิดก็ไม่เหมือนกัน การปฏิบัติจึงออกมาไม่เหมือนกัน เข้าใจนะ และนิสัยในเพศเดียวกันน่ะส่วนใหญ่จะเหมือนๆกัน คุณคล้ายกับ Pink

แต่ตอนนี้เธอไม่อยู่ คงจะตอบให้ไม่ได้ ผู้หญิงเหมือนกัน น่าจะเข้าใจกัน .. ก็เอามุมของผู้ชายไปอ่านดุก่อนแล้วกัน ...