อาหารในภาพตกแต่งเพื่อการโฆษณาเปรียบเหมือนโฆษณาเกินจริงหรือไม่?

พวกมาม่า ไวไว น่าจะโดนก่อนนะครับ

มีทั้งหมูกุ้ง ไก่ เปิดซองมาเห็นแต่เส้นกับเครื่องปรุง

ขายมาตั้งเกือบครึ่งศตวรรษแล้ว

เคยเห็นบางเจ้า มีพิมพ์ว่าเป็นภาพจำลองจากตัวอย่าง (อ้อ.......มันบ้าน..คอนโด กินไม่ได้ลืมไป)

แต่ผมว่าเราไม่น่าไปซีเรียสกับเรื่องนี้มากนะครับ ส่วนใหญ่แม้ภาพจะดูสวย เยอะน่ากิน เกินจริงไปบ้าง

แต่ในเอกสารที่แจกมาเขาก็มักจะระบุจำนวนขนาดไว้ตามสมควร

แต่ผมก็เคยเจอครับพวกพิซ่าบางรายการลดพิเศษ สั่งมาอันนิดเดียว

แถมเวลามันอันเล็กๆขนาดความนุ่มหยุ่นอะไรพวกนี้มักจะผิดจากอันใหญ่ๆ เซ็งไปเลย

ตอนหลังเลยพยายามถามดูก่อน แต่บางทีก็มักจะไม่ค่อยรู้เรื่องกันนัก

ในโลกทุนนิยม การกระตุ้นความต้องการซื้อเป็นเรื่องปรกติครับ

แต่ถ้ามันเกินจริงมากไปบางทีโวยออกสื่อไปบ้างก็น่าจะดี

ตราบใดที่สคบ.ยังไม่มีอำนาจศักยภาพและการสนับสนุนจากรัฐเหมือนประเทศที่เจริญ

เราก็ต้องดูแลตัวเองหรือช่วยกันดูแลบ้าง

แต่อย่าไปเครียดกับมันจนถึงต้องต้มไข่เจียวไข่กินเลยครับ

ถ้าเจ้าไหนมันเอาเปรียบหลอกเราบ่อยๆก็อย่าไปกินมัน

แต่ถ้ารูปโชว์ไม่สวย ไม่อวบไม่ขาว

เราก็ไม่ค่อยอยากจะกินเหมือนกัน ใช่ไหมล่ะ

ถ้าเป็น "โมเดลอาหาร ( อาหารปลอม ) สำหรับโชว์หน้าร้าน" เป็นตัวอย่าง ตามร้านในศูนย์อาหารของห้างต่าง ๆ

ผมก็รู้สึกเหมือนกันว่า โมเดลอาหารนี้ จะทำรูปร่างลักษณะได้เหมือนของจริงมาก ต่างกันตรงที่โมเดลนี้ทำน่ากินเกินความจริงคือมีเนื้อหมูเนื้อไก่ชิ้นใหญ่ ๆ ปริมาณมาก แต่พอสั่งมาทาน ของจริงปริมาณน้อย มีเนื้อหมูเนื้อไก่ปริมาณน้อยกว่าอย่างชัดเจน

กรณีนี้ผมว่า เป็นการโฆษณาเกินจริงครับ

การจัดรูปอาหารให้ออกมาสวยงามก็เพื่อให้ดูน่ากิน แต่ของจริงอาจไม่ได้หน้าตาแบบนั้นเปี๊ยบ หรือจะไม่เหมือนแบบนั้น รูปที่ถ่ายก็ทำเพื่อให้จูงใจ ให้ดูน่ากิน เหมือนกับโฆษณายาสระผม ครีมบำรุงผิว ที่ผม ผิว นางแบบจะออกมาสวยเป๊ะ เหมือนโฆษณาผลิตภัณฑืลดน้ำหนักจะมีนางแบบหุ่นดี ทั้ง ๆ ที่ใช้จริงแล้วอาจไม่ได้อย่างนั้นเป๊ะ เพราะยังต้องขึ้นอยู่กับ ผม ผิว และหุ่นเดิม ของผู้ใช้ มันก็คือการโหษณาให้จูงใจ เราก็ต้องมีวิจารณญานในการรับข้อมูล แต่ในโฆษณาจะมีข้อความระบุไว้ อย่างโฆษณาอาหารก็จะบอกว่า ภาพนี้ตกแต่งเพื่อการโฆษณาทั้งนั้น เพราะก็อยากให้จูงใจ แต่ถ้าโฆษณาเกินจริงอาจถูกฟ้องได้ เลยต้องบอกไว้ที่เป็นแบบนั้นเพราะกฎหมายบังคับไม่ให้โฆษณาเกินจริงค่ะ แต่ก็อยากให้มันดึงดูด พวกการคิดถ้อยคำโฆษณา สโลแกน ก็อยู่ในข่ายกฏหมายนี้เหมือนกันค่ะ โฆษณา"เป๊ปซี่ ดีที่สุด" ยังเคยต้องเปลี่ยนมาแล้ว

ไม่ได้ทำงานด้านโฆษณาโดยตรง แต่มีประสบการณ์จากการรับจ๊อบมาบ้าง

แหะๆ อาหารหรืออะไรก้แล้วแต่ ไม่เว้นรู้รอบ ชอบในสิ่งที่เรียกจัง"อวดอ้างสรรพคุณ"

เพราาะเราไม่รู้ว่าจริงหรือไม่ อยากรู้ไม่รู้จะให้พิสูจน์ป่าว "อึด ทน นาน"ก๊ากกกกกก

อย่าไปสนใจอะไรกับมันมากเลย หากมันไม่เป็นอย่างที่โฆษณาก็อย่าไปชื้อมันและชักช่วนผู้อี่นที่ใกล้ชิดไม่ให้บริโภค กว่าจะพิศูจน์ว่าเกินจริงหรือไม่บางที่ต้องนำเรื่องสู่ศาล กว่าจะรู้ผลเขาก็ขายไปเท่าใดแล้ว ดังนั้นเราต้องใช้สื่อ ออนไลน์เข้าช่วย อย่างที่ท่านกำลังทำอยู่นี้

เราว่าใช่+ถูกต้อง+เห็นด้วยทีเดียวเชียวแหละ ,

เพราะเคยดูเบื้องหลังการถ่ายทำการโฆษณาแต่ละชิ้น ไม่ใช่ง่ายๆและเขาไม่ใช้อาหารที่ขายจริงๆ เขาตบแต่งพ่นสี(ที่กินไม่ได้)ทำทุกอย่างให้ออกมาน่ารับ-ทาน ดูดี มีราคา,

เเต่พวกเราๆไม่ค่อยเกิดจะอยากกินกันเท่าไร เพราะรู้à¸��ะไรทำไมอย่างไรเพื่ออะไรดี-ไม่ดีต่อสุขภาพ แต่เด็กๆรุ่นนี้ ต้องหากินให้ได้ ไม่งั้น"ตกแทรนด์"ค่ะ..