มนุษย์ต้องการหลุดพ้นไม่อยากเวียนว่ายตายเกิดอีกแต่ทำไมจึงยังอยากมีลูกกัน?

สวัสดีค่ะ

มนุษย์ทุกคนอาจไม่ได้มีความต้องการเหมือนกัน ดังที่พระพุทธองค์ตรัสว่า เพราะธาตุมีหลายธาตุ คนเราจึงมีศีล วัตร ความเชื่อ ไม่เหมือนกัน บางคนไม่อยากเวียนว่าย แต่บางคนอาจอยากรักษาความเป็นตนไว้ จึงเลือกถือเอาประโยชน์จากธรรมในพุทธศาสนาตามที่ตนเห็นว่าเหมาะ

เนื่องจากประโยชน์ในพุทธศาสนาแบ่งได้เป็น ๓ ลักษณะ

สุชีพ ปุญญานุภาพ ได้เขียนถึงประโยชน์และการเลือกถือในหนังสือ คำถามตอบ ปัญหาทางพระพุทธศาสนา (หน้า ๑๘)ไว้ว่า

”รวมความว่าทางพระพุทธศาสนามีประโยชน์ให้เลือกถึง ๓ ระดับ คือ

ประโยชน์ทางเศรษฐกิจและสังคม ที่เรียกว่า ประโยชน์ปัจจุบัน (ทิฏฐธัมมิกัตถะ)

ประโยชน์อนาคต (สัมปรายิกัตถะ) ซึ่งคู่กับประโยชน์ปัจจุบัน เป็นข้อปฏิบัติทางเศรษฐกิจ คู่กับศีลธรรม ส่วน

ประโยชน์สูงสุด หรือ ประโยชน์อย่างยิ่ง (ปรมัตถะ) ซึ่งมีข้อปฏิบัติกำกับเช่นกัน

ใครพอใจระดับไหน ก็เลือกปฏิบัติเพื่อให้บรรลุประโยชน์นั้นๆได้”

ดังนั้น การที่ใครสั���คนจะเลือกฝึกตนเพื่อประโยชน์ในระดับใด ก็เป็นเรื่องของบุคคลนั้นค่ะ

ระดับพระพุทธเจ้ายังมีลูกชาย ชื่อ ราหุล ได้เลยครับ

"พ่อ" ของราหุลก่อนออกบวช เห็นการเวียนว่ายตายเกิด

เห็น คนเกิด-คนแก่-คนเจ็บ และคนตาย

ธรรมะ(ชาติ) มีกฎระเบียบแบบแผนในตัวมันเอง

เพื่อให้แน่ใจ พ่อของราหุลจึงตัดสินใจรู้มันด้วยตัวเอง

บางครั้ง ทำตัวเองจนหนังหน้าท้องไปแตะกระดูกสันหลัง..เพื่อค้นหาระเบียบธรรมชาติ

ผิดกับ..เออ เณรคำ เป็นพ่อเด็ก 11 ขวบ แล้วหนีหายหัว

พ่อของราหุลทิ้ง พระราชวังสามฤดู

แต่พ่อของเด็ก 11 ขวบ กำลังสร้างคฤหาสน์ เฟอร์นิเจอร์หลุยส์

พ่อของราหุล นุ่งผ้าเก่าเพียงสามผืน

แต่พ่อของเด็ก 11 ขวบ ต้องมีเรย์แบน กระเป๋าหลุยส์วิตอง

ครับ..ผมไม่เก่งถึงขั้นเข้าใจถึงการหลุดพ้น

แต่..ลูกที่เกิดจากเณรคำ คงเป็นมากว่าการเวียนว่ายตายเกิด

เพราะ "เกิด" เรื่องใหม่ของเณรคำเพิ่มขึ้นทุกวัน

ยิ่งอยาก "ดับ" กลับยิ่ง "เกิด"

ร่างกายคนเค้าเรียกขันธ์ 5 มีลูกคนนึงก็เพิ่มอีก5 นับว่ามีภาระมาก เพราะลำพังตัวเราเองก็ดูแลร่างกายเราเองแทบแย่อยู่แล้ว

ความทุกข์จากร่างกายนี้มีอยู่ทุกขณะ ง่วง หิว กระหาย ปวดขี้ปวดเยี่ยว และอีกสารพัดที่ร่างกายมันแสดงออกมาให้เราเห็น แต่ตัวเรานั่นเองที่ไม่มีปัญญาที่พอจะทำเป็นวิปัสนาเพื่อหาทางออกให้มองทุกข์อย่างกระจ่างแจ้งแทงใจได้ บางครั้งเราอาจมองเห็นทุกข์แต่บางครั้งเราก็ยังระเริงกับความสุขจอมปลอม คิดว่าโลกนี้มันน่าอยู่มันสวยงาม คิดว่าการมีลูกจะสร้างโซ่ทองคล้องใจ คิดว่าเค้าจะเติบโตมาเพื่อดูแลเราในอนาคตยามเราแก่ชรา ถามว่าผิดมั๊ยที่เค้าอยากจะมีลูก มันก็คงไม่ผิดจากการเป็นมนุษย์ชาติแห่งการสืบและขยายพันธุ์ แต่หากมองทุกข์ได้ถ่องแท้แล้วตงไม่มีใครอยากแบกทุกข์จากร่างกายใครเพิ่มเติมเป็นแน่แท้

ไม่ทราบว่า.............

จะเรียกว่า " หลุดพ้น " ได้หรือเปล่า !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

เพราะ................

คำพูดที่....บรรดาเพื่อน ๆ ฝูง ๆ

มักจะพูด ฉะเหมอ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ว่า.............

" การไม่มีลูกเป็นลาภอันประเสริฐ "

...........ฮึฮึฮึฮึ...............

" ดาวลูกไก่ "

...1-2 พร ภิรมย์...

http://youtu.be/9cefqqyj3ZQ

คนที่ต้องการหลุดพ้นทุกวันนี้มีอยู่จำพวกเดียวครับ คือพระสงฆ์ที่ปฎิบัติอยู่ตามป่าหรือวัดป่าเท่านั้นแหละที่ต้องการหาทางหลุดพ้นจากกิเลสจริงๆ และเป็นส่วนน้อยมากทุกวันนี้ที่จะหลุดพ้นได้ เพราะว่าสมัยนี้สิ่งเย้ายวนใจเยอะแยะมากมาย ส่วนพวกเราๆ ท่านๆที่ยังมีกิเลสหนาเตอะ ก็ยังถูกมอมเมาอยู่กับความอยากต่างๆ หลงรูป เสียง กลิ่นรส สัมผัสต่างๆยังมีอยู่เต็มเปี่ยม คงไม่มีทางหลุดพ้นได้หรอกครับ

ก่อนอื่นขอขอบคุณคุณเบนที่กลัวว่าเราจะน้อยใจได้ดาวแค่ไหน ถ้าอ่านแล้วมี/เกิดประโยชน์ก็ขออนุโมทนานะ

ตอบเร็ว ๆ จะกลับบ้านแล้ว

มีสองข้อ

ข้อแรก เราว่าไม่ใช่ทุกคน คนที่ไม่อยากหลุดก็มี คนที่รู้แต่ยัอยากอยู่ก้มี คนที่รู้ อดที่จะอยากไม่ได้ก็มี ที่สุด คนที่หลุดพ้นได้นั่นแหล่ะจึงไม่อยาก เพราะยังอยากอยู่จึงไม่หลุดต่างหาก

ข้อสอง มีลูกก็ส่วนมี รู้จบหลุดพ้นก็หลุดพ้น เพราะต่างคนต่างมีกรรมเป็นของตน ยิ่งรู้จริง เห็นอดีตชาติมาก ๆ ไม่อยากเกิด ไม่อยากทุกข์เวียนวน เห๋็นเป็นเพื่อนเกิดเจ็บตาย ไม่มีใครไม่ได้สัมพันธ์กัน ไม่มีอะไรไม่สัมพันธ์กัน ...

แค่นี้ก่อนนะ บ๊ายบาย ไปละเด้อ ฝนจะตกแล้ว เดียวไม่ทัน...

ความต้องการ เท่ากับ ความอยาก เกิดขึ้นอยู่ ๆ ๆ ๆ ไม่เคยดับได้เสียที(มันสลับกันมา)

การกล่าวอ้างโดยคิดว่า ฉันคิดว่า บางครั้งเหมารวมให้อีกว่า"พวกเราคิดว่า"

คือปัญหา "หลุดพ้น" ก็เฉกเช่นเดียวกัน บางครั้ง....คำพูดหรือความคิด ..พรรค..นี้จะเกิด

ก็ต่อเมื่อมี อายุ สังขารที่มากขึ้น มองโลกที่ผ่านพ้น โดยความหมายในการ ปลงได้มาก

สิ่งที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และกำลังจะดับไปพร้อมสังขาร คือวิญญาณ หลุดพ้น ....ช่างยากนัก

มนุษย์ยังมี"กรรม"เป็นของตนเอง และยังสร้างกรรม ขึ้นอยู่ร่ำไป .. กรรมใหม่+กรรมเก่า

มันก็จริงแหละครับท่านแต่หากความอยากเกิดขึ้นในปัจจุบันพลันด่วนก็ยังช่วยไม่ได้ตามหลังมาด้วยเมื่อมีกันแล้วคิดดูย้อนหลัง(ไม่น่ามีเลยยยย)

กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญ อนุสสติเป็นสิ่งสำคัญ ให้ตามระลึกถึงไว้อย่างสม่ำเสมอ

1. กายคตานุสสติ มองเข้าไปให้มาก ดูร่างกายคนสะอาด น่ารักตรงไหน มีแต่สกปรก เป็นทุกข์เป็นโทษ

2. ควบกับอสุภกรรรมฐานให้ดี กายนี้ยังไม่ตายก็เหม็นเน่าเหมือนซากศพหรือส้วมเคลื่อนที่

3. จับอานาปานุสสติกรรมฐานให้ยิ่งแล้ว เอาจิตจับลมหายใจเข้าออก ระงับความฟุ้งซ่าน วิตกกังวล

4. เจริญมรณานุสสติกรรมฐานเข้าไป คนเกิดมาเท่าไหร่ตายหมดเท่านั้น

ตัวนี้แหละพวกลูก ๆ พุทธบริษัท ทำได้จนเป็นฌานก็คือ อารมณ์ชินนั่นเอง มันก็ย่อมถึงความเป็นอริยมรรค อริยผลได้เร็วขึ้นแน่นอน

ขอให้ลูกเหล่าพุทธบริษัท จงเจริญในธรรมที่พระตถาคตเจ้าทรงถึงแล้วยิ่ง ๆ ขึ้นไปเทอญ.