ทำอย่างไรให้ประเทศไทยสะอาดเหมือนประเทศสิงคโปร์หรือประเทศที่พัฒนาแล้ว?

ตั้งแต่เราเป็นสมาชิกรู้รอบ คำถามนี้เป็นคำถามที่น่าสนใจมากที่สุดในประวัติการ ขอปรบมือให้ค่ะ และขอขอบคุณคำตอบของท่านข้างบน

ที่นำลิ๊งค์ข้อเขียน "หยิกแกมหยอก" มาให้อ่านประดับความรู้ด้วยค่ะ

คิดว่าคนไทยเราส่วนมากรู้ว่าการทิ้งขยะตามใจฉันเป็นนิสัยสุกเอาเผากิน ทำแค่ให้พ้นตัว ใครจะไม่ชอบก็เรื่องของเขา ฉันไม่เดือดร้อน

การทิ้งขยะเหมือนการนินทาชาวบ้านนั่นแหละค่ะ เที่ยวพูดส่งเดช จริงไม่จริงๆม่สน ขอให้ได้แสดงว่าเป็นผู้รู้ก็แล้วกัน ใครเดือดร้อนก็ช่าง

นิสัยทิ้งขยะและพูดขยะนี้ ต้องฝึกตั้งแต่ตัวแดงๆจึงจะติดนิสัย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าเห็นเองว่าทำดีแล้วกลับมาหาตัวเองก็จะทำให้คนกระ

ตือรือล้นจะทำสิ่งดีๆ ไม่จำเป็นต้องทำโทษแบบเผด็จการค่ะ

ระวัง โดนเฆี่ยนตูดนะครับ

ประเทศนี้ เป็นหนึ่งในไม่กี่ประเทศที่พอจำได้

ว่าใครทำผิด จะโดนโบย เป็นโทษ

เราคงไม่อาจหาญ กล้าไปวิพากษ์วิจารณ์ เรื่องภายในของใครได้หรอก

จะสะอาด หรือมีกลิ่น บางคนเขาล้างมากกว่าเราอีก

แล้วไปอ้างสิงค์โปรฺ แบบนี้

ระวังโดนลบคำถามเน่อร์ร์ร์ร์ร์

ผู้ใหญ่่น่าจะเป็นเเบบอย่างที่ดีให้เเก่เด็ก ปลูกฝังกันเเต่เล็กๆ

เด็กๆ บางคนเห็นขยะ ก็ยังมีน้ำใจ เก็บเอาไปทิ้ง เพราะคุณครูที่โรงเรียนสอนมาดี

ตรงกันข้ามกับผู้ใหญ่บางคน เหยียบซ้ำ เหยียบข้ามอยู่ร่ำไป

....สิงคโปร์ไม่มีขน (ประเทศต้นแบบของการสร้างบ้านแปลงเมือง).....

" สิงคโปร์ไม่มีขน "

.ประเทศต้นแบบของการสร้างบ้านแปลงเมือง.

ขออนุญาตนำเอาคอนเซ็ปต์ของหนังสือคุณนิ้วกลมที่ชื่อว่า " โตเกียวไม่มีขา "

มาใช้กับหัวข้อบทความชิ้นนี้ของผู้เขียน เพราะมันดูเท่ห์ดี คำว่า “สิงคโปร์ไม่มีขน”

ผู้เขียนคิดขึ้นมาเองเพื่อใช้นิยามประเทศสิงคโปร์ในแบบสั้นๆ เข้าใจง่ายๆ ก็คือ เป็นประเทศที่สะอาดสะอ้าน เกลี้ยงเกลา มีระบบระเบียบแบบแผนที่ดี บ้านเมืองดูมีความเจริญมั่งคั่ง และปลอดภัย

“ขน” จึงเป็นสิ่งที่แม้จะงอกเงยขึ้นมาตามธรรมชาติ แต่หากไม่มีการทำความสะอาด จัดระเบียบ คือ ตัด เล็ม โกนทิ้งไปบ้างก็จะทำให้ดูไม่น่ามอง หรือดูสกปรกได้

เปรียบดังการไม่มีระเบียบวินัยของประชากร การฝ่าฝืนกฎหมายจราจร การแหกคอกออกจากประเพณี การทำลายวัฒนธรรม การไม่มีขื่อมีแป การไม่รักษาความสะอาด

ที่สำคัญคือประเทศนี้ไม่มีการคอรัปชั��¹ˆà¸™à¸«à¸£à¸·à¸­à¸¡à¸µà¸à¹‡à¸™à¹‰à¸­à¸¢à¸¡à¸²à¸ เพราะกฎหมายเขาแรง และการบังคับใช้กฎหมายก็เคร่งครัดมาก คนที่คิดจะทำความผิดหรือคิดชั่วจึงน้อยมาก ซึ่งประเทศสิงคโปร์เขาไม่มีในสิ่งเหล่านี้ (หรือสามารถควบคุมให้อยู่ในวงจำกัดมาก) ซักเท่าไร

ซึ่งถึงแม้ว่าประเทศนี้จะเป็นไม้เบื่อไม้เมากับประเทศไทยในด้านการท่องเที่ยวก็ตาม

จะสังเกตได้ว่าเมื่อใดที่ประเทศไทยมีเหตุการณ์ที่ทำให้ภาพพจน์เสียหาย ประเทศนี้ก็จะคอยออกมากระหน่ำซ้ำย่ำยี หรือออกมาพูดจาให้ร้ายและทำลายภาพลักษณ์ของเราให้ยิ่งแย่ลงไปอีก

ดูเหมือนเป็นประเทศที่ไม่น่าคบเอาเสียเลย แต่ด้วยความที่เป็นประเทศบ้านใกล้เรือนเคียงอยู่ในอาเซี่ยนด้วยกัน จึงทำให้ยังต้องคบค้าสมาคมกันอยู่ และดูเหมือนว่าจะเป็นมิตรที่ไม่ค่อยน่าคบนัก

แต่บนความน่ารังเกียจของประเทศแห่งนี้ ก็มีข้อดีหรือมีจุดเด่นหลายอย่างที่ควรค่าแก่การนำไปเป็นกรณีศึกษา หรือเรียนรู้จากเขาเป็นตัวอย่างของประเทศต้นแบบแห่งการสร้างบ้านแปลงเมือง ว่าเขาทำได้อย่างไร จึงประสบความสำเร็จเป็นประเทศบิ๊กในภูมิภาคนี้ได้

หรือจิ๋วแต่แจ๋วจนทำให้ประเทศใหญ่ๆ หลายๆ ประเทศยังต้องเกรงขามเขา เรามาดูกัน

ต้องออกกฎหมายเพิ่มบทลงโทษใหม่ให้หนัก ๆ

และบังคับใช้อย่างเคร่งครัด

เช่น ใครทิ้งขยะไม่เป็นที่ถูกปรับต่อครั้ง ครั้งละ 2,000 บาท

โดยแบ่งค่าปรับให้คนที่แจ้งเบาะแส 500 บาท

และให้เจ้าหน้าที่ตำรวจ 500 บาท นำเข้ารัฐ 1,000 บาท

ต่อไปเราก็รวยกันละ จ้องถ่ายคลิป ใครทิ้งขยะไม่เป็นที่โดน

วันนึงได้สักคน สองคนก็ไม่ต้องทำไรละ บ้านเมืองได้สะอาดขึ้นด้วย

คงต้องคิดหาวิธีการพัฒนาจิตใจของคนไทยกันก่อนกระมังคะ

ลองคิดดà¸��เล่นๆ สิคะ.. ที่เราเห็นบ้านเมืองเรารกรุงรัง เลอะเทอะกันอยู่ทุกวันนี้ มีสาเหตุมาจากอะไร

ตัวอย่างที่ Sincere ได้พบเห็นเมื่ออกไปเดินออกกำลังที่สวนสาธารณะของจังหวัดอยู่เป็นประจำทุกวันนี้ ก็คือ

- ถุงขยะ, กล่องโฟมบรรจุอาหาร ที่ถูกตั้งทิ้งไว้ริมถนน หลังจากรับประทาน ไม่ว่าหมดหรือไม่ก็ตาม

- ขวดน้ำโพลาริส เหล้า เบียร์ ฯลฯ ถูกวางทิ้ง หรือโยนทิ้งไว้ให้ตกแตกอยู่ข้างถนน

Sincere คิดว่าทุกคนได้รับการสั่งสอนมานะคะ ทุกคนได้รับการเรียนรู้ว่าอะไรควร ไม่ควร อย่างไร แต่ปัญหากลับอยู่ที่ว่า คนกลุ่มนี้เขาไม่รู้คุณค่าของการกระทำที่ถูกต้อง ไม่คิดไปถึงผลเสีย และโทษของกาไม่กระทำ หรือกระทำง่ายๆ ที่เขาควรกระทำ ซึ่งตามหลักความจริงแล้ว ถ้าทุกคนรู้จักคิดสักหน่อย และให้ความร่วมมือกันสักนิด เราคงไม่ต้องสูญเสียงบประมาณส่วนหนึ่ง (ซึ่งไม่ใช่น้อยๆ เลย) ไปกับงานดูแลรักษาความสะอาดของเทศบาลและสุขาภิบาล และถ้าเราช่วยกันทำจนติดเป็นนิสัย ปัญหาสุขภาพ และปัญหาสิ่งแวดล้อมต่างๆ ก็จะลดน้อยลงไปอย่างมากๆ เลยค่ะ

Sincere อยากจะขอกราบนะคะ หรืออยากจะขอความร่วมมืออะไร อย่างไรก็ได้นะคะ อยากจะขอแลกกับความร่วมมือของคนไทยเราแต่ละคนนะคะ..ทุกๆ คน ร่วมมือกันรักษาชาติไทยของเราให้เป็นเมืองที่อยู่กันได้อย่างมีความสุขนะคะ..ขอบพระคุณค่ะ

ต้องออกกฎหมายเพิ่มบทลงโทษใหม่ให้หนัก ๆ

และบังคับใช้อย่างเคร่งครัด

เช่น ใครทิ้งขยะไม่เป็นที่ถูกปรับต่อครั้ง ครั้งละ 2,000 บาท

โดยแบ่งค่าปรับให้คนที่แจ้งเบาะแส 500 บาท

และให้เจ้าหน้าที่ตำรวจ 500 บาท นำเข้ารัฐ 1,000 บาท

ต่อไปเราก็รวยกันละ จ้องถ่ายคลิป ใครทิ้งขยะไม่เป็นที่โดน

วันนึงได้สักคน สองคนก็ไม่ต้องทำไรละ บ้านเมืองได้สะอาดขึ้นด้วย

....สิงคโปร์ไม่มีขน (ประเทศต้นแบบของการสร้างบ้านแปลงเมือง).....

" สิงคโปร์ไม่มีขน "

.ประเทศต้นแบบของการสร้างบ้านแปลงเมือง.

ขออนุญาตนำเอาคอนเซ็ปต์ของหนังสือคุณนิ้วกลมที่ชื่อว่า " โตเกียวไม่มีขา "

มาใช้กับหัวข้อบทความชิ้นนี้ของผู้เขียน เพราะมันดูเท่ห์ดี คำว่า “สิงคโปร์ไม่มีขน”

ผู้เขียนคิดขึ้นมาเองเพื่อใช้นิยามประเทศสิงคโปร์ในแบบสั้นๆ เข้าใจง่ายๆ ก็คือ เป็นประเทศที่สะอาดสะอ้าน เกลี้ยงเกลา มีระบบระเบียบแบบแผนที่ดี บ้านเมืองดูมีความเจริญมั่งคั่ง และปลอดภัย

“ขน” จึงเป็นสิ่งที่แม้จะงอกเงยขึ้นมาตามธรรมชาติ แต่หากไม่มีการทำความสะอาด จัดระเบียบ คือ ตัด เล็ม โกนทิ้งไปบ้างก็จะทำให้ดูไม่น่ามอง หรือดูสกปรกได้

เปรียบดังการไม่มีระเบียบวินัยของประชากร การฝ่าฝืนกฎหมายจราจร การแหกคอกออกจากประเพณี การทำลายวัฒนธรรม การไม่มีขื่อมีแป การไม่รักษาความสะอาด

ที่สำคัญคื��¸­à¸›à¸£à¸°à¹€à¸—ศนี้ไม่มีการคอรัปชั่นหรือมีก็น้อยมาก เพราะกฎหมายเขาแรง และการบังคับใช้กฎหมายก็เคร่งครัดมาก คนที่คิดจะทำความผิดหรือคิดชั่วจึงน้อยมาก ซึ่งประเทศสิงคโปร์เขาไม่มีในสิ่งเหล่านี้ (หรือสามารถควบคุมให้อยู่ในวงจำกัดมาก) ซักเท่าไร

ซึ่งถึงแม้ว่าประเทศนี้จะเป็นไม้เบื่อไม้เมากับประเทศไทยในด้านการท่องเที่ยวก็ตาม

จะสังเกตได้ว่าเมื่อใดที่ประเทศไทยมีเหตุการณ์ที่ทำให้ภาพพจน์เสียหาย ประเทศนี้ก็จะคอยออกมากระหน่ำซ้ำย่ำยี หรือออกมาพูดจาให้ร้ายและทำลายภาพลักษณ์ของเราให้ยิ่งแย่ลงไปอีก

ดูเหมือนเป็นประเทศที่ไม่น่าคบเอาเสียเลย แต่ด้วยความที่เป็นประเทศบ้านใกล้เรือนเคียงอยู่ในอาเซี่ยนด้วยกัน จึงทำให้ยังต้องคบค้าสมาคมกันอยู่ และดูเหมือนว่าจะเป็นมิตรที่ไม่ค่อยน่าคบนัก

แต่บนความน่ารังเกียจของประเทศแห่งนี้ ก็มีข้อดีหรือมีจุดเด่นหลายอย่างที่ควรค่าแก่การนำไปเป็นกรณีศึกษา หรือเรียนรู้จากเขาเป็นตัวอย่างของประเทศต้นแบบแห่งการสร้างบ้านแปลงเมือง ว่าเขาทำได้อย่างไร จึงประสบความสำเร็จเป็นประเทศบิ๊กในภูมิภาคนี้ได้

หรือจิ๋วแต่แจ๋วจนทำให้ประเทศใหญ่ๆ หลายๆ ประเทศยังต้องเกรงขามเขา เรามาดูกัน

ที่มา:

ชมข้อมูล และ รายละเอียดทั้งหมดได้

ตาม " ลิ้งค์ " ที่แนบมาน่ะค่ะ

.............ขอขอบพระคุณ..........