อยากแก้อาการปวดหัวที่เกิดจากอาการเครียดเพราะคิดมาก?

วิธีคลายเครียดคือ

ประการที่ ๑. แทนที่จะยิ่งเครียด ยิ่งกิน ควรจะนำพาตัวเองไปทำอย่างอื่น เช่น อ่านหนังสือ

ที่เรารัก ทำงานอดิเรกที่เราชอบ หรือ สนทนากับคนที่เราไว้เนื้อเชื่อใจ การสนทนาจะทำให้เราได้พูด ได้ระบายในสิ่งที่อัดอั้นตันใจ ซึ่งจะทำให้ช่วยคลายความเครียดได้มาก รถทุกคันยังมีท่อไอเสีย คนทุกคนก็ต้องมีช่องทางระบายความเครียดออกมาเช่นเดียวกัน

ประการ ๒. งด ความคิดฟุ้งซ่าน เพราะความคิดฟุ้งซ่านเป็นต้นทางของความยุ่งเหยิงวุ่นวายในชีวิตของคนเรา ความทุกข์วุ่นวายในชีวิต

ของคนเรา กว่า 90 เปอร์เซนต์ นั้นเกิดขึ้นจากการคิดที่ไม่เป็นระบบ การคิดไปตามจิตที่ขาดสติ

การหมกมุ่นครุ่นคิด การคิดไปตามสิ่งแวดล้อม โดยเฉพาะอย่างยิ่งการคิดตามคำพูด หรือตามความคาดหวังของคนรอบข้าง ซี่งยิ่งคิด ยิ่งเครียด ยิ่งคิดยิ่งวุ่นวาย ยิ่งคิด

ยิ่งบั่นทอนสุขภาพจิต

ประการที่ ๓. หาอะไรมาทำอยู่เสมอ การที่เราหาอะไรมาทำอยู่เสมอ คือวิธีการย้ายความสนใจ ความหมกมุ่นครุ่นคิด ซึ่งเป็นต้นทางของความเครียด ให้มาอยู่กับปัจจุบันขณะ ธรรมชาติของจิตนั้น รู้จักทำงานด้วยการคิดทีละเรื่อง เมื่อไหร่ก็ตามที่เราคิดฟุ้งซ่าน นั่นหมายความว่าจิตย่อมมีโอกาสได

้สนใจเรื่องอื่น ในทางกลับกันถ้าเราก้มหน้าก้มตาทำอะไรสักอย่าง จิตย่อมจะเกาะอยู่กับสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่เรากำลังทำอยู่ในขณะนั้นๆ ฉะนั้น ลองสังเกตให้ดีว่า เมื่อเรา

กำลังทำงาน เมื่อเรากำลังอ่านหนังสือ เมื่อเรากำลังพิมพ์งาน เรากำลังรดน้ำต้นไม้ หรือว่าเรากำลัง

ทำอะไรก็แล้วแต่ หากว่าเราเติมความตั้งใจลงไปในทุกสิ่งที่ทำ ทุกคำที่พูด จะพบว่า ในขณะนั้น

ความทุกข์ไม่เกิดขึ้น ความทุกข์นั้นไม่เคยมีตัวตนมาแต่ต้นอยู่แล้ว ความทุกข์มีตัวตนมาทำร้ายเราอยู่ได้ก็เพราะเราปล่อยให้จิตใจของเราหลอมรวมกันเป็นส่วนหนึ่งเดียว

กันกับความทุกข์ ฉะนั้นถ้าเราแยกจิตของเราไว้กับการทำงาน ในขณะนั้นจิตไม่สามารถไปปรุงแต่งความทุกข์ขึ้นมาเล่นงานตัวเองได้ ดังนั้นการหาอะไรทำอยู่เสมอ ไม่ปล่อยให้จิตว่าง จึงเป็นวิธีคลายเครียดที่ได้ผลที่สุด

ประการสุดที่ ๔. ฝึกสติด้วยการทำตามหลักสติปัฏฐาน 4 เวลาที่คิด เวลาที่พูด เวลาที่ทำ เวลาที่เคลื่อนไหวทุกสิ่งอย่าง ขอให้เติมความรู้สึกตัว หรือเติมความรู้เนื้อรู้ตัวลงในทุกๆ กิจกรรมที่ทำ

เช่น เดิน ก็ให้สังเกตว่าตัวเองกำลังเดิน ให้จิตใจของเรานั้นอยู่ที่เท้าของเรา กิน ก็ให้จิตใจของเราอยู่

กับการกิน ให้ความตั้งใจทั้งหมดของเราอยู่กับการกินอย่างเดียว ดู ก็ให้สังเกตว่าเรากำลังดู ให้ใจของเรา ให้สติของเราอยู่กับการดูเพียงอย่างเดียวหรือกำลังทำงานใดๆก็ตาม ให้จิตของเราอยู่กับการทำงาน

กับสิ่งนั้นๆ วางจิตวางใจของเราให้อยู่กับทุกสิ่งที่ทำ ทุกคำที่พูด ทุกอิริยาบถที่เคลื่อนไหว เฝ้าดูเงียบๆ สังเกตไปเรื่อยๆ ก็จะค้นพบว่าเมื่อเราเติมสติลงไปในทุกๆ ความเคลื่อนไหวของเรา ความคิดฟุ้งซ่าน ความคิดปรุงแต่งแทบจะไม่มีช่องเกิดขึ้นเลย เมื่อความคิดฟุ้งซ่าน ความคิดปรุงแต่ง ความคิดไม่เป็นระบบไม่มีช่องให้เกิดขึ้นได้ นาทีนั้นความทุกข์ก็ไม่มีตัวตน จงจำไว้เสมอว่า ความทุกข์

มีตัวตน เพราะเราเป็นคนคิดฟุ้งซ่าน ความคิดจะไม่มีตัวตนเมื่อเราเลิกเป็นคนที่คิดฟุ้งซ่าน หากทำตามวิธีตามที่กล่าวมาได้ก็จะสามารถหยุดความคิดฟุ��งซ่านได้ เมื่อหยุดความคิดฟุ้งซ่านได้ ความเครียดก็จะพังทลายลง

ยาหวานอมเปรี้ยวอาจช่วยได้ บัลซามิค 1 ช้อนชา น้ำผึ้ง 2 ช้อนชา น้ำดื่ม 1 แก้ว

ผสมเข้าด้วยกัน ดื่มตอนอยู่บ้านเพราะคุณอาจจะมึน นิด ๆ (ก่อนอาหารสัก 30 นาที

ก็ได้ )

ยาสงบก็มีดิฉันใช้ดีบอกต่อ คือ ดึงความคิดให้เรื่อง ๆ ไปไม่คิดต่อเนื่องหลายเรื่อง

หากเคยศึกษาทางธรรมจะเข้าใจง่าย ทุกเรื่องที่เราคิด ล้วนเป็นเรื่องที่ผ่านเราไปแล้ว

เมื่อยังตกค้างอยู่ มันไม่ได้รีบเร่งจะเอาผลกับเรา เราจึงวางเรื่องหนึ่งคิดเรื่องหนึ่ง

เรื่องที่คิดไม่ได้ มีผลต่อเรามากกว่า ปวดหัว หากแก้ไขได้เราแก้ไขไป แต่แก้ไขไม่ได้

แปลว่า วางไว้ คิดอย่างไรก็ไม่ได้ ดังนั้นมีเหตุผลไหม เหตุผลพอไหม ที่เราจะขอคิด

ทีละเรื่อง ..และไม่ต้องคิดให้แตก แค่คิดแล้วก็วางไว้ พรุ่งนี้คิดอีกเรื่อง

เมื่อจัดลำดับได้เราก็มีเรื่องคิด เฉพาะ เรื่องใหม่ที่เข้ามาไม่เกี่ยว มันยังทำอะไรไม่ได้

ถ้าทำได้เราทำไปแล้วสิ

หากเลือกวิธีนี้เรื่องที่จะเข้มาหาเราจะลดลง เรื่องเก่า ๆ คิดเบื่อแล้วก็ลืม ลืม เพราะมัน

ไม่ให้ประโยชน์อะไร เสียเวลา คุณลองทำดูจะเห็นผลเป็นอย่างไรก็ดีกว่าไม่ลอง ได้

สติดีกว่าหาคนอื่นช่วย ตัวเราเกิดและดับที่เรา ที่จิตปกตินี้

คำถามของคุณ ถ้าหากไม่มีขยายความต่อท้ายคำถามอีกห้าบรรทัด ลุงก็อยากแนะนำ

ให้คุณเข้าหาธรรม แต่เมื่อได้ทราบว่า คุณก็พอมีธรรมเป็นที่พึ่งอยู่บ้างแล้ว ก็คงแนะนำ

ให้พบแพทย์ เมื่อสมัยลุงทำงาน วัยสามสิบ ก็เจอปัญหาที่ทำงานซ้ำ ๆ เป็นประจำทุกวัน

บังเอิญมีหนังสือแนะนำยาของบริษัทใหญ่ ก็ไปหาซื้อมากินเอง ได้ผลดีพอใช้ และ

ไม่ได้ติดยาด้วย เมื่อสถานะการณ์ดีขึ้นลุงก็เลิกยาไป

มาปีนี้ ลุงจมอยู่กับปัญหาลูกเป็นโรคชัก แถมมีโรคเครียดซ้ำเติม ลุงก็พลอยเป็นซึมเศร้า

อยู่ภายในใจ พยาบาลแนะนำให้ลุงพบหมอเถอะ ลุงรับยาหมอมาเปิดเวบดู อากู๋บอกว่า

ยานี้มีฉายาว่ายายิ้มหวาน ลุงกินไม่นานอาการก็คลายหายเป็นปกติ บอกหมอขอหยุดยา

หมอบอกว่า หยุดไม่ได้ ถ้าหยุดอาการจะกลับมา ลุงก็แอบหยุดยา คุณอย่าไปบอกหมอนะ

คงเป็นเพราะกลัวต่อไปในอนาคตอีกห้าสิบปีข้างหน้า ถ้าลุงมีปัญหาเครียดเรื่องรีดหน้า

ให้เรียบไม่ได้ กินยานี้แล้วมันดื้อยาจะไม่ยิ้มหวาน แต่รักษาน้ำใจหมอ ยอมเสียเวลาไป

นั่งรอคิวครึ่งวันรับยาหมอเอามา เผื่อว่าจะฝืนคำที่หมอบอกว่า ยาของเรา อย่าเอาไปให้

ใครอื่นกินต่อ คุณนึกอยากกินมั่งไหมละครับ จะได้มายิ้มหวานจ๋อยด้วยกันบ้างดีไหม

ต้องปรับตัว ปรับใจ อย่าไปเครียด

เรื่องที่เกลียด ก็เลี่ยงซะ อย่าต่อสู้

แก้คนอื่น คงยากแน่ แค่ทนอยู่

แต่ที่รู้ แก้จิตเรา อย่าเอามา

ก็เลี่ยงเขา เราห่างไว้ พอได้ไหม

หรือยิ้มไว้ ครับ หรือ ค่ะ จะพ้นหน้า

ปวดหัวมาก พบแพทย์ได้ ไม่แปลกนา

เดี๋ยวนี้นะ เครียดทั้งนั้น จนยันรวย

ครึ ครึ ครึ

ห้อยพระอะไรล่ะคุณ..

ตั้งแต่ผมเอาพระ..เช่นนั้นเอง..ของทั่นพุทธทาส ขึ้นห้อยคอ

ที่เคยเก็บเอาไปคิด ก็จะมลายหายไปเอง(ฮา..)

ชาร์ลี แชปลิน เคยพูดว่า

“ชีวิตเป็นเรื่องทุกข์เมื่อมองระยะใกล้ แต่เป็นเรื่องตลกเมื่อมองจากระยะไกล”

อะไรที่อยู่ใกล้ มักถูกยึดถูกหมายว่าเป็น “ของเรา”

แต่พอตั้งสติได้ จิตถอยมาเป็นผู้รู้ผู้ดู ไม่มีอะไรเป็นของเรา แม้แต่ทุกข์

ใจก็สบายแล้ว ทุกข์จะยังมีอยู่ ยังเจ็บบ้าง ยังคันอยู่ ก็ไม่หนักหนา

หลายคนมีปัญหาแล้วดราม่า เริ่มคร่ำครวญจะฟูมฟาย(เครียด คิดมาก เป็นต้น)

แต่พอได้สติ ตื่นขึ้น มันเหมือนลุกห่างจากปัญหาออกมา

พอมองย้อนมาเห็นจิตดราม่า บางทีอายตัวเองจนขำเลย

สติ สำคัญในที่ทุกสถาน ในกาลทุกเมื่อ จริงๆนะ

ไม่อยากเป็น(เครียด) ก็อย่าเอามาใส่ใจสิ วันนี้..คุณมีสติล่ะยัง(สติมา.. ปัญญาเกิด ฮา..)

ใครชอบ ใครแช่ง ช่างเถิด

ใครเชิด ใครชู ช่างเขา

ใครบ่น ใครด่า ทนเอา

ใจเรา ร่มเย็น เป็นพอ**

มีค่ะ หายใจลึกๆท่องในใจว่า ช่างแม่งวะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ซ้ำๆๆๆ ไปเรื่อยๆ

ตอนเครียดมันไม่มีกะจิตกะใจจะคิดอะไรดีๆได้หรอก แก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปก่อน

ท่องๆๆๆคำที่เรารู้สึกดีไปก่อน ใจสงบแล้วค่อยคิดหาวิธีอื่น

ไอ้ตอนเครียดอยู่ก็ต้องยอมรับกับตัวเองแหละว่าเราเครียดแล้ว หัวเราะใส่มันฮ่าๆๆๆ วันนี้ได้เจอความทุกข์โว้ย ฮ่าๆๆๆ(หัวเราะในใจ)

ยอมเพื่อชนะ หากการยอมนั้นจะนำไปสู่ความมุ่งหมายของเราได้ บอกใจตนเองว่าเรากำลังทำสิ่งทีู่ถูกต้อง

ตอบโต้บ้างก็ได้ ลักษณะหมาหยอกไก่ ยกตัวอย่าง ครั้งหนึ่งสมัยเรียนมหาลัย เพื่อนผู้หญิงสองคนต่อว่าผม พอคนแรกหยุด คนที่สองก็ขึ้นตาม ผมก็ฟังแบบตั้งใจ ก่อนยิ้มแล้วพูดขึ้นช้าๆชัดๆว่า"นายว่าขี้ข้าพลอย" ปรากฏว่า คนแรกหัวเราะ แต่คนที่สองกรี้ด...ด

ควรเเบ่งเวลาทำสิ่งที่เป็นการพักผ่อน เพื่อจะได้ไม่จมอยู่กับชีวิตเเบบเดิมเจอสิ่งที่ซ้ำๆเหมือนสะกดจิตตัวเอง ปัญหาคุณที่ต้องเจอ ก็ควรจัดระเบียบให้เกิดความยืดหยุ่นมากขึ้น ค่อยปรับเเก้ให้เกิดความสอดค้ลองในทางความคิดพิจารณาดีๆก็น่าจะเข้าใจเเละเเก้ไขหาทางออกได้อย่าปล่อยให้ปัญหาที่เเก้ได้เป็น ปัณหาในระยะยาวเพราะปัญหาต่างๆจะตามมา สุขภาพสำคัณครับ