คุณเคยไม่ลืมอะไรบ้างไหม ซึ่งมันมีทั้งดีและร้าย?

ดิฉันไม่ลืมว่าเคยรักใคร แม้ไม่ได้อยู่ดูแลดังที่เคยคิดหวังแต่ความรักนั้นไม่เคยเลือนหาย ....

หลายวันก่อนได้เปรยกับเพื่อนรัก ว่า

คนที่รักกับคนต้องดูแลอาจเป็นคนละคนกัน ..เพื่อนรักนี้มักพูดความรู้สึกของตัวเองออก

มาก่อนที่จะต้องวิ่งตามเก็บความรู้สึกของตัวเองมาทำให้เป็นจริง ซึ่งยังมีอีกเป็นกองที่เขา

ยังไม่ได้ทำ

อ่านคำถามนี้แล้วดิฉันนึกขำตัวเอง หากไม่ตัดใจก็ไม่เปิดใจ แต่แล้ว ดิฉันก็ยังคงยึดถ้อยคำ

ของตัวเองมาเป็นห่วงเป็นโซ่พันธนาการตัวเอง ...อยู่นานเหมือนกันค่ะ

การผูกบ่วงพันขา หาโซ่มาพันธนาการ จิตใจเราไม่ได้รับอิสรภาพ ความมุ่งมั่นแก้ไขสิ่งผิด

เป็นความคิด และการกระทำที่งดงามค่ะ

ขออย่าได้ กลายเป็นความกลัวที่จะปลดปล่อยตัวเองกลัวความว่าง กลัวที่บินไปอย่างเสรี

เพราะเหตุที่แบกของหนักอยู่นาน อยู่ในความสลัวเสียนาน

ชีวิตหนึ่ง ให้อภัยตัวเอง แล้วมุ่งมั่นเสริมต่อความดีงามที่เคยได้กระทำมาแล้วให้ดี เมื่อถึง

เวลาอันเหมาะควร ย่อมได้โอกาสแห่งการชดใช้ผลกรรมที่กระทำไม่ดีไม่งาม แม้เจ้ากรรม

นายเวรก็พากันสรรเสริญค่ะ

ต้องเผลอ/พลาด ลืมจนได้ แม้ใส่จิต

ด้วยชีวิต มนุษย์นี้ มีสับสน

ในร่างกาย ไม่หยุดพัก รักษาตน

แต่เริ่มต้น ลืมตา มาเห็นกัน

ช่วงที่ตกงานครับ ลำบากสุดๆ เงินก็หมดลงไปทุกวัน หางานก็ยาก เพราะเพิ่งจบใหม่ด้วย

สุดท้ายก็ผ่านมาได้ แต่ก็ยังจำได้ไม่ลืมครับ

.......ร้ายสุดๆก็มีช่วงนึงครับ เหลือเงินในกระเป่าตังค์ 200 กว่าบาท

ผมไม่กล้าใช้แม้แต่บาทเดียว ทางบ้านก็ลำบาก กินน้ำรองท้องไปหางานใหม่ไป

ของพวกนี้ต้องเจอด้วยตนเอง แล้วจะรู้ว่าเงินแต่ละบาทมันมีค่ามากแค่ไหน

รู้จักเก็บวันละนิด สักวันมันก็เพิ่มพูน....

......เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนเราต้องทำงานแลกเงิน ไม่มีงานก็ไม่มีเงิน

และยิ่งแย่เข้าไปใหญ่เมื่อมีหนี้สินครับ ผมโชคดีที่ไม่มีหนี้สินเลย