คนที่มีอาการpanic(กลัวว่าตัวเองจะเป็นอะไรไป ไม่มีคนช่วย) มีทางรักษาไหมครับ? ตอนนี้ผมว่ามันเริ่มเป็นข้อจำกัดของชีวิตแลัวครับขอคำแนะนำดัวยครับ?

เบื้องต้น แก้ปัญหาเฉพาะหน้า ก็ต้องพบจิตแพทย์ เพราะเป็นอาการฝังจำต้องได้รับการจัดลำดับความคิดใหม่ค่ะ

แต่ดิฉันมี 2 ทางดิฉันมีโอกาสบำบัดตัวเองหลังจากเรียนจิตวิทยาพัฒนาการ ตลอด 4 ปีได้รู้จักสภาพจิตของตัวเอง

จึงไม่ต้องแพทย์ และทำวัตรเช้าเย็นปฏิบัติตลอดเวลาเหล่านั้นด้วย การรู้ตัว เป็นสิ่งที่ทำให้สามารถระงับจิตใจไม่ให้

กลัว รู้ว่าเหตุเกิดจากอะไร พิจารณาไปตามเหตุ เมื่อควบคุมระดับลมหายใจได้ สภาวะจิตก็สงบเร็วและนิ่งนาน -

-ดิฉันเคยติดอยู่ในกรงหมากว้างเมตรครึ่งยาวสองเมตร ในอายุเพียง 8 ขวบ

ความจำฝังใจที่จะพังกรงออกมามันกดดัน อยู่ในที่แคบไม่ได้ โชคดีที่ได้เรียนและปฏิบัติค่ะ

คำแนะนำจะต่างกัน ขึ้นอยู่กับว่า มันอยู่ในใจลึกแค่ไหน

ถ้าไม่ลืก ก็น่าจะหายเองได้ แต่ต้องใช้เวลาบ้าง

ถ้าลืก พบแพทย์ที่ไว้ใจได้ดีที่สุด เขาจะรักษาให้หายได้ วิธีการรักษามีอยู่หลายวิธี คนไข้แต่ละคนก็อาจใช้วิธีเดียวกันหมดไม่ได้

มันน่ามหัศจรรย์มากครับคุณ basic ใช้เวลานานมากไหมครับ

หรือเรื่องนี้ไม่ควรเร่งรัด ตั้งเป้าหมาย

ผมเคยเป็นอะไรคล้ายๆนี้อยู่ร่วมปี ตอนสักสิบขวบ

แต่มันตรงกันข้าม กลัวผู้คน กลัวอะไรทุกอย่าง

มันเกิดจากการได้สัมผัสกับอะไรบางอย่างที่ไม่เคยพบ ในชีวิตมนุษย์ปรกติ

(ไม่ใช่เรื่องผีนะ อัน นั้นเจอปรกติ)

แต่โชคดีที่มันเป็นแค่ปีเดียว ไม่ฝังลึกมาก

อาการคือชอบหนีไปซ่อนตัวในที่แคบๆ ซอกๆ

จะพยายามขังตัวเองในที่จำกัด คิดว่าที่แคบๆ มุมๆจะช่วยป้องกันเราได้

ขอเป็นกำลังใจให้ผู้ถามครับ