เวลาที่คนเรามีอารมณ์ผกผัน (รุนแรง) คุณมีวิธีกำจัดขยะอารมณ์ ได้ด้วยวิธีใดบ้าง?

หามุมสงบๆ ใช้เวลาเรียบเรียงเหตุการณ์เพื่อทำความเข้าใจสาเหตุของอารมณ์นั้น ถ้าไม่มีคำตอบที่ดีและแก้ไขอะไรไม่ได้ เวลาจะช่วยให้อารมณ์ว้าวุ่นจางลงทีละน้อย เมือนแผลเป็นที่ค่อยๆจางไปทีละน้อย

อารมณ์ แปรปวน ผันผวน(ได้ง่าย)

ก็น่าจะส่งผลถึง บุคลิก การกระทำที่ผกผันเปลี่ยนแปลง

อย่างไม่น่าจะคาดคิด ได้ครับ

ส่วนนโยบายขยะของบางสำนักงานเขตในกทม

ขยะ ต้องใส่ถุงแล้วออกไปวางไว้ข้างถนนรอทิ้งหลังหกโมงเย็น

ดังนั้นสักทุ่มนึงจะมีถุงขยะ

วางไว้ให้คุณเตะเล่นอยู่บนฟุตบาทเต็มไปหมด

ดังนั้นเราเก็บขยะไว้เองก็คงรกบ้านเรา

สู้ทำรายการ บ้านปลอดขยะ หรือทำของทิ้งให้เท่ากับศูนย์น่าจะดี

เช่นไม่เอาถุงก็อปแก็ปจากเซเว่น ลดการใช้พลาสติค

หรือไม่สร้าง ของเหลือใช้ทางอารมณ์ รักษาจิตใจให้สงบ มองโลกในแง่ดี ให้อภัย

รู้จักปล่อยวาง เราไม่สร้างของทิ้ง

ก็จะไม่มีเศษเดนทางอารมณ์ออกมาให้ต้องเก็บกวาด

ตัวอย่างดั่งถ้าเรากินผลไม้ทั้งเปลือก

เราก็จะไม่มีเปลือกทุเรียน ส้มโอ และ มะพร้าว ออกมากองหน้าบ้าน

ทำความดี ละเว้นสิ่งไม่ดีก็จะไม่มีอะไรให้เกรี้ยวกราด

ใช้ทางธรรมเข้าช่วย ก็จะไม่มีการปะทะ ฝึกจิตสงบ

เช่นสวดมนต์ไหว้พระ ปฏิบัติธรรม หรือฝึกสมาธิ

ถ้าทำไม่ได้ ไม่ชอบไปวัด ก็ไปดูหนังฟังเพลง ชมดอกไม้ หรือเล่นกับสัตว์เลี้ยง

เราก็จะไม่มีถุงก็อปแก๊ปให้ต้องทิ้งเป็นขยะอีกด้วย

สิ้นสุดเเล้ว ชีวิตก็เป็นสิ่งเล็กๆ ปล่อยว่างจิตใจให้อยูู่ในความมั่นคงของอารม อารมความรู้สึกอื่นเป็นสิ่งที่คนธรรมดาผึงมี ใช้อย่างถูกต้องถูกทางน่าจะมีประโยชน ชีวิตจะได้พบความสุข ความเจริญ ผมคิดอะไรทำนองนี้เเหละ

ดิฉันว่ามนุษย์ทุกคน ต่างก็มีขยะอารมณ์สะสมกันทุกคนอ่ะค่ะ ประมาณว่าถ้านำไปรีไซเคิลได้ก็คงเป็นประโยชน์ได้บ้างไม่มากก็น้อย

กับคนอื่น ดิฉันไม่รู้และไม่อาจตัดสิน กับตัวเอง..ดิฉันได้แต่นำความผิดผลาดของตัวเองมาเป็นบทเรียน พยายามจะไม่ทำผิดซ้ำซ้อน.. ทำได้บ้าง ไม่ได้บ้างบ้าง.. แต่ไม่รู้จริง ๆ ว่า เราควรเà¸��าบรรทัดฐานใดมาวัดว่า..สิ่งใดถูกต้องที่สุด